تاثیر روش های نوین تدریس ادبیات بر افزایش علاقه مندی دانش آموزان به مطالعه

هدف این پژوهش بررسی تاثیر روش های نوین تدریس بر علاقه مندی دانش آموزان به مطالعه و یادگیری مفاهیم ادبی در مقاطع ابتدایی و دبیرستان بود. در این مطالعه، تلاش شد تا با استفاده از روش های تدریس فعال و مبتنی بر فناوری، اثرات این روش ها بر میزان انگیزه و تعامل دانش آموزان در فرآیند یادگیری ادبیات سنجیده شود. پژوهش حاضر با رویکرد کیفی-کمی و با استفاده از ابزارهای جمع آوری داده شامل پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل معلمان و دانش آموزان مقاطع ابتدایی و دبیرستانی بود که به طور تصادفی از مدارس مختلف انتخاب شدند. داده های به دست آمده با استفاده از روش های تحلیل محتوا و آماری تحلیل گردید.نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از روش های نوین تدریس همچون تدریس مبتنی بر پروژه، تدریس معکوس، یادگیری مشارکتی و استفاده از فناوری های دیجیتال موجب افزایش علاقه مندی و مشارکت فعال دانش آموزان در یادگیری مفاهیم ادبی شد. این روش ها به دانش آموزان امکان دادند که به طور مستقل و تعاملی با متون ادبی درگیر شوند و تفکر انتقادی و خلاقیت خود را در تحلیل متون ارتقا دهند. همچنین، در مقطع ابتدایی، روش های ساده تر و بازی محور مانند داستان سرایی و استفاده از ابزارهای دیجیتال به ویژه در شکل دهی به علاقه مندی دانش آموزان تاثیرات مثبتی داشت.نتیجه گیری نشان می دهد که روش های نوین تدریس نه تنها می توانند موجب افزایش علاقه مندی به مطالعه شوند بلکه در بهبود عملکرد تحصیلی و توسعه مهارت های تفکر انتقادی و خلاق دانش آموزان نیز نقش مهمی ایفا می کنند. بنابراین، پیشنهاد می شود که مدارس به ویژه در مقاطع ابتدایی و دبیرستان، این روش ها را در برنامه های درسی خود گنجانده و معلمان را برای استفاده بهینه از آن ها آموزش دهند. علاوه بر این، تامین منابع آموزشی و فناوری های نوین به منظور تسهیل این فرآیند ضروری است.

تاثیر روش های نوین تدریس ادبیات بر افزایش علاقه مندی دانش آموزان به مطالعه Keywords:

روش های نوین تدریس , علاقه مندی به مطالعه , تدریس معکوس , یادگیری مشارکتی , تدریس مبتنی بر پروژه , فناوری های دیجیتال , ادبیات , تفکر انتقادی , مقطع ابتدایی , مقطع دبیرستان.