تاثیر مولفه های دیپلماسی ورزشی بر توسعه گردشگری ورزشی درایران

روش پژوهش حاضر از نوع آمیخته (کیفی - کمی ) می باشد . همچنین از نظر ساختار تحلیلی سیستماتیک ، از حیث استراتژی فرآیندی ، از نظر هدف کاربردی است . جامعه آماری این پژوهش در بخش کیفی شامل مدیران وزارت ورزش و جوانان ، نمایندگان مجلس شورای اسلامی (فراکسیون ورزشی ) ، روسای فدراسیون های ورزشی ، مدیران سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری کشور ، اعضای کمیسیون گردشگری ورزشی کمیته ملی المپیک ، مدیران سازمان ایرانگردی و جهانگردی ، اعضای انجمن گردشگری ورزشی ، فدراسیون ورزش های همگانی ، اساتید علوم سیاسی و روابط بین الملل و اساتید حوزه ورزش و اوقات فراغت و متخصصان و پژوهشگران این حوزه هستند. پرسشنامه شامل دو بخش مجزا است . در بخش اول پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی نمونه آماری پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفته است و بخش دوم پرسشنامه ، متغیرهای اصلی پرسشنامه شامل ۹۸ گویه است . داده های جمع آوری شده در بخش کیفی به صورت مصاحبه به منظور طراحی الگوی پارادایمی نقش دیپلماسی ورزشی در توسعه گردشگری ورزشی ، شامل ۶ سوال نوشته شده است و بعد از کدگذاری اولیه ، مفاهیم استخراج شدند. پس از اتمام مصاحبه ها اقدام به مطالعه عمیق تر مبانی نظری و تحقیقات پیشین شد .تا از ترکیب مفاهیم گذشته ، تجربیات پژوهشگر و نظرات صاحب نظران و نهاتای شناسایی مولفه ها اصلی اقدام شد .در تجزیه و تحلیل استنباطی یافته ها از (نرم افزار SPSS ، نسخه ۲۴) و به دلیل غیرطبیعی بودن توزیع اکثر متغیرهای پژوهش (نتایج آزمون کولموگروف - اسمیرنوف) مدلیابی و سنجش روابط چندگانه متغیرهای پژوهش از نرم افزار Smart PLS نسخه ۳ استفاده شد. کلیه فرضیه ها در سطح ۵/۰p≤ آزمون شدند. نتایج تحقیق نشان می دهد که تحلیل پیامدها ی دیپلماسی ورزشی و نقش آن در توسعه گردشگری ورزشی مسائل مهمی را در باب روابط بین الملل آشکار می کند. از صلح و دوستی بین دولت ها و ملت ها گرفته تا وحدت و هویت ملی و توسعه همه جانبه کشور و حتی بعد منفی . دیپلماسی ورزشی و نقش آن در توسعه گردشگری ورزشی در جهان امروز، از جمله ابزار مهمی است که دولت ها برای رسیدن به اهداف خود از آن بهره برداری می کنند.

تاثیر مولفه های دیپلماسی ورزشی بر توسعه گردشگری ورزشی درایران Keywords:

دیپلماسی ورزشی , گردشگری ورزشی , مدل پارادایمی