ضرورت بازنگری در طراحی و برنامه بهره برداری از سازه های آبی موجود براساس آمار بلند مدت ایستگاههای هیدرومتری مطالعه موردی سد تنگوئیه سیرجان

میزان آب قابل تنظیم از سد مخزنی جیرفت از سال 0731 و سد تنگوئیه سیرجان از سال 0731 بعد از شروع بهره برداری با اهداف اولیه طراحی تفاوت دارد. بررسی ها نشان می دهد در سال های اخیر به دلیل رشد فزاینده بهره برداری از منابع آب سطحی و زیرزمینی و همچنین شرایط اقلیمی حاکم ، آبدهی رودخانه ها نسبت به شرایط درازمدت کاهش داشته است. جهت طراحی سد مخزنی تنگوئیه سیرجان، آورد رودخانه 32/9 میلیون متر مکعب تعیین گردیده است. اما در دوران بهره برداری به 9/43 میلیون متر مکعب کاهش یافته است. در حالی که میزان کاهش بارش در دوره بهره برداری فقط8/9درصد بوده که با کاهش حجم ورودی به میزان71/3درصد، تفاوت چشمگیر است. این کاهش آبدهی متأثر از برداشت و مصرف در سطح حوضه آبریز بوده و وضعیت فعلی آبدهی ها ،تثبیت شده و برگشت به شرایط متوسط درازمدت، متصور نخواهد بود

Keywords:

سد تنگوئیه سیرجان , بهره برداری , افزایش برداشت و مصرف , متوسط درازمدت