مقایسه دقت تشخیصی تست لورساین با یافته های آرتروسکوپی در پارگی های رباط صلیبی قدامی و پیامدهای آن

هدف: تشخیص پارگی رباط صلیبی قدامی (  ACL Anterior Cruciate Ligament, ) بر اساس معاینه فیزیکی، برای جراحان و کمک جراحان یک چالش است. آزمون لورساین ( Lever sign ) بعنوان یک معاینه فیزیکی جدید برای غلبه بر محدودیت های عملی سایر آزمون های معمول ارتوپدیک  و بهینه سازی تشخیص پیشنهاد شده است. هدف از مطالعه حاضر  تعیین ارزش تشخیصی و پیامد های آزمون لورساین می باشد. روش بررسی: در این مطالعه تشخیصی آینده نگر،  ۱۵۴ بیمار  کاندید جراحی آرتروسکوپی مورد ارزیابی قرار گرفتند. قبل از انجام آزمون ها تظاهرات بالینی بیماران ثبت شد. آزمون های تشخیصی لورساین، دراور قدامی ، لاچمن و پیوت توسط یک جراح ارتوپدی و یک کارشناس اتاق عمل با تجربه،  قبل و بعد از بیهوشی انجام شد. دقت، حساسیت و ویژگی این آزمون ها در مقایسه با یافته های آرتروسکوپی بعنوان یک استاندارد طلایی محاسبه شد. سهولت انجام آزمون ها ازنظر انجام دهندگان و  همچنین درد بیماران حین انجام آزمون با معیار استاندارد درد (Visual Analog Scale,  VAS) بررسی شد. یافته ها: مقادیر دقت، حساسیت و ویژگی آزمون لورساین قبل بیهوشی بترتیب ۷۰/۵، ۶۳، ۹۱/۳  و بعد از بیهوشی ۷۴/۵، ۶۶/۵۱ ، ۹۰/۲۳  محاسبه شد. در میان آزمون ها لورساین با ۶۸ درصد، قبل بیهوشی بیشترین سهولت را داشت و با ۷۴/۵ درصد بعد بیهوشی پس از آزمون دراور بیشترین سهولت را از دیدگاه انجام دهنگان داشت. آزمون لورساین با نمره vas ۴/۰۱ کمترین درد را حین انجام آزمون داشت. نتیجه گیری: آزمون لورساین براحتی قابل انجام است و درد کمی برای بیمار دارد، و از لحاظ دقت، حساسیت و ویژگی، قابل مقایسه با سایر آزمون های ارتوپدیک میباشد. انجام تست لورساین به عنوان یک مانور ارتوپدیک موثر، در کنار سایر ابزارهای تشخیصی پارگی ACL ، بخصوص زمانی که سایر تست ها با درد زیادی همراه است، توصیه می شود.

مقایسه دقت تشخیصی تست لورساین با یافته های آرتروسکوپی در پارگی های رباط صلیبی قدامی و پیامدهای آن Keywords:

دقت تشخیصی , لورساین تست , پارگی , رباط صلیبی قدامی , آرتروسکوپی