ترجمه پذیری ایهام: بررسی برگردان اشعار حافظ به زبان فرانسه

ایهام یکی از آرایه های ادبی زبان فارسی است، که درطول زمان اعتبار بیشتری کسب کرده است، و اکنون یکی از جنبه های ممتاز ادبیات فارسی تلقی می شود. در واقع، اگر شناخته شده ترین شاعر فارسی زبان در جهان را حافظ بدانیم، باید اذعان کنیم که مهمترین مشخصه شعر او ایهام است. مرسوم نبودن اعراب گذاری در خط فارسی، این امکان را فراهم می کند که بتوان واژه ها را به صورت های مختلفی قرائت کرد، که این می تواند از مهمترین عوامل تولید ایهام باشد، و شاید همین تفاوتی که میان خط فارسی و خط های غربی هست، دلیل نبود آرایه ای مشابه ایهام در ادبیات غرب باشد، و دلیل این که ترجمه شناسان غربی هرگز ترجمه ایهام را به شکل جدی مطالعه نکرده اند. در ایران هم تا جایی که می دانیم نه ادب پژوهان در توضیح دقیق ایهام چندان موفق بوده اند، نه ترجمه پژوهان نگاهی جدی به ترجمه آن داشته اند. ایهام، از طرفی یکی از پیچیده ترین ابزارهای هنری ادبیات ماست، و از طرف دیگر روش های کنونی ترجمه نتوانسته صورت و محتوای آن را به نحو موفقیت آمیزی به زبان های دیگر منتقل کند. پرسش ما این است که آیا می توان برای ترجمه ایهام دستورالعملی تعریف کرد که بتواند آن را تا حد ممکن به زبان مقصد منتقل کند؟ در پاسخ، ابتدا برای رفع ابهامات موجود در تعریف استعاره، چارچوب تئوریک تازه ای ارائه می کنیم. سپس، ضمن تحلیل ترجمه شماری از بیت های ایهام دار حافظ، نشان می دهیم که می توان آن ها را، بر اساس روش ترجمه، به چند دسته تقسیم کرد. نهایتا، پیشنهادهایی برای ترجمه ایهام مطرح می کنیم، که می تواند اتلاف معنایی را کاهش دهد.

ترجمه پذیری ایهام: بررسی برگردان اشعار حافظ به زبان فرانسه Keywords:

ایهام" , ترجمه" , حکایتک" , حافظ" , " , فوشه کور"