طی سال های متمادی رویکردهای متفاوتی در
تدریس ارائه شده اند. هر رویکرد را می توان به وسیله
مبانی نظری ، آثارآموزشی ، ساختار و محیط
یادگیری آن
تجزیه و تحلیل و شناسایی کرد.
تدریس تعامل بین فراگیر و معلم، براساس طرح منظم معلم برای
یادگیری تعریف می شود به معنی دیگر
تدریس چیزی نیست جزء روابط دو جانبه ای که قصدی جزء تغییر در یادگیرنده را ندارد،
تدریس به منظور
یادگیری در آموزش به کار می رود و البته
تدریس یادگیری را به بهترین نحوه ممکن حاصل می کند اگر اینگونه است، و
تدریس مبتنی بر رابطه، کنش و واکنش می باشد
یادگیری عمدتا حاصل رابطه است، ایجاد ارتباط شرط لازم
یادگیری است. ”بی گمان امر
تدریس را باید در روابط پیچیده انسانی و خصوصیات کلی چنین روابطی بررسی نمود؛ زیرا از نظر ظاهری، ارائه مطلب درسی، فرستادن تدریجی پیام آموزشی به منظور ایجاد تغییر در
دانش آموزان و دریافت واکنش و یا بازخورد آن پیام به وسیله پیام دهنده (معلم) است..یکی از روش های
تدریس که امروزه به طور جدی مورد توجه اندیشمندان عرصه تعلیم و تربیت قرارگرفته است، روش
تدریس تعاملی یا فعال می باشد. ما در این مقاله این روش را مورد برررسی قرار می دهیم .