تحقیق و توسعه پایدار

در زمان خاتمه قرن بیستم بر اثر فعالیتهای اقتصادی – صنعتی و ایجاد تغییرات شگرف در محیط زیست انسان اهداف تحقیقات و توسعه دگرگون شده است. در زمانی که خبری از آلودگی هوا و آب در شهرها نبود، هدف اصلی تحقیقات صنعتی این بود که کالایی سریعتر و ارزانتر و با کیفیت برتر و فراوانتر بهدست مصرف کننده برسد. بعلت وجود ناپایداری در اغلب طراحی ها مسائل بسیار شدید و حادی در ربع قرن گذشته در محیط زیست مانند هوا و آب و حتی خاک ایجاد شد. بعنوان مثال مواد پلاستیکی ظروف غذای یکبار مصرف که طبیعت قدرت جذب و خرد کردن آن را ندارد سراسر شهرها و بیابانها را فرا گرفت و آبهای شرب و کشاورزی به شدت الوده شد. در مثال ها یدیگر هوای شهرها به شدت الوده گردیده و خودروها مسبب اصلی آن بودند، زیرا هدف تحقیق و توسعه در طراحی خودروها طوری بود که سریعتر حرکت کند و تعداد تولید سالیانه یاد باشد شکل ظاهری و کولر و وسایل راحتی آن مشتریان را جذب نماید. این خودروها به این ترتیب هوای شهرها را آلوه کرد بطوریکه آلودگی هوا اکنون بعنوان یک معضل شهر نشینی توسعه اینگونه صنایع خودروسازی را که بعنوان صنعت ناپایدار تعریف می شود زیر سوال قرارداده است. مثالهای بسیار زیاد دیگری در زمینه های آلودگی آب در شهرها در مورد شوینده های سخت و فلزات سنگین و یا در زمینه های کشاورزی که حشره کش ها و کودهای شیمیایی مسائل متعدد زیست محیطی را ایجاد کرده است می توان مطرح کرد که از حوصله این مقاله خارج است. امروزه مثلا طراحی خودروها باید طوری باشد که موتور آن هوا را آلوده نکند ، آلودگی صوتی آن کم بود و از همه مهمتر سوخت مصرفی مخصوص آن در حداقل قرار گیرد . بدنه خودرو از مواد سبک و قابل بازیافت تشکیل گردد. بوسیله طراحی موسوم به طراحی سبز اینگونه کارها در طلیعه ورودی به قرن بیست و یکم مسئله تحقیق و توسعه سنتی را کاملاً دگرگون خواهد کرد.