پیش بینی استرس شغلی بر اساس سلامت سازمانی در کارمندان دانشگاه علوم پزشکی قزوین abstract
امروزه عوامل تنش زا در محیط کاریکی از مشکلاتی است که بی توجهی به آن باعث ایجاد بیماری های روانی مختلفی می گردد. از آنجایی که انسان موجودی زیستی ، روانی و اجتماعی است ، خصوصیت های روانی یکی از مهم ترین نقش ها را در عملکرد انسانها در محیط کار ایفا می کند. بنابراین هدف پژوهش حاضر، پیش بینی
استرس شغلی براساس
سلامت سازمانی در کارمندان دانشگاه علوم پزشکی قزوین بود. پژوهش حاضریک تحقیق کاربردی از نوع توصیفی همبستگی می باشد. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل کلیه کارمندان دانشگاه علوم پزشکی قزوین که تعداد آنها بالغ بر (حدود ۸۰۰۰ نفر) می باشد. برای تعیین حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده بر اساس جدول مورگانی تعداد ۳۸۳ نفر انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه های
استرس شغلی استاینمتز (۱۹۷۷) و
سلامت سازمانی هوی و فیلدمن (۱۹۹۶) استفاده کرده بودند. برای تجزیه وتحلیل دادهها ابتدا اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss -۲۶ به رایانه انتقالیافت . تجزیه وتحلیل دادهها در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی انجام شد. نتایج نشان داد که بین
استرس شغلی و
سلامت سازمانی رابطه منفی و معناداری در سطح ۰۱/۰ وجود دارد؛ بدین معنی که هر چه
سلامت سازمانی بهتر باشد،
استرس شغلی در میان کارمندان دانشگاه علوم پزشکی قزوین کمتر می شود. بر اساس نتایج تحقیق فرضیه اول تحقیق تائید می شود زیرا بین
استرس شغلی و
سلامت سازمانی با ضریب ۸۱۵/۰ رابطه معناداری وجود دارد. بنابراین ارتباط صحیح با پرسنل و درخواست بیان صریح انتظارات از پرسنل توسط مدیران و روسا و ارائه اختیار به کارکنان در جهت داشتن حق انتخاب نقش بسزایی در کاهش
استرس شغلی کارکنان خواهد داشت .