تحقیق و توسعه و توسعه صنعتی

به جرات میتوان ادعا کرد که بین تحقیق و توسعه و میزان پیشرفت هر کشور رابطه ای مستقیم وجود دارد. کشورهایی که در زمینه تحقیق و توسعه بیشترین هزینه ها را متحمل شده اند، انهایی هستند که صاحب تکنولوژی و صنایع پیشرفته هستند. هر کشوری برای ایجاد خود اتکایی تکنولوژی، هم به انتقال و هم به ایجاد (خلق) تکنولوژی نیاز دارد. انتقال تکنولوژی، مستلزم واردات، انطباق ، جذب و اشاعه تکنولوژی است. هر یک از این فرایند ها، همانند ایجاد تکنولوژی به توانائیهای تکنولوژیکی که از درون سرچشمه گیرند، نیاز دارد. در انتقال موثر تکنولوژی ، کشور دریافت کننده تکنولوژی باید از صلاحیت فنی برخوردار باشد که این صلاحیتها تنها با موازنه ترکیبی از تحقیقات پایه و کاربردی پرورش می یابد. بر همین اساس کشورهایی که به ارزش علوم و تکنولوژی پی برده اند و آن را در برنامه توسعه ملی در امیخته اند، برای سازمانهای تحقیق و توسعه مقام والائی قائل شده اند. تجارب کشورهای موفق در انتقال تکنولوژی ، نشان می دهد که توانائیهای تکنولوژیکی طرف گیرنده عامل بسیار مهم و الزامی در توفیق دستیابی به تکنولوژی میباشد. روشن است که وجود سازمان های تحقیق و توسعه چه نقش ارزنده ای در ایجاد این توانایی تکنولوژیکی دارد.