تحلیل انگاره انحصاری بودن مشورت رسول خدا (ص) با شیخین

دانشمندان اهل سنت مدعی اند که رسول خدا (ص) زمانی که در مسئله ای قصد مشورت با اصحابشان را داشتند، از ابوبکر و عمر به طور ویژه و خاص نظرخواهی می کردند و آن دو نظرشان را می گفتند. از همین روی علمای عامه، همین موضوع را دلیل بر افضلیت و تقدم آن دو بر دیگر صحابه دانسته اند و آن دو را از دیگران برای خلافت شایسته تر می دانند. نوشتار حاضر، با هدف تبیین بی پایه بودن دلایل و مویدات اهل سنت بر چنین ادعای انحصاری با تکیه بر گزارش های مستند روایی و تاریخی انجام گرفته و در پی پاسخ به این پرسش است که: آیا ابوبکر و عمر چنین جایگاهی نزد پیامبر (ص) داشتند؟ در واقع این تحقیق با روش تاریخی تحلیلی و با استفاده از اسنادی ثابت می کند که اولا، این باور اهل سنت که پیامبر (ص) فقط با شیخین به مشورت می نشستند، هیچ گونه اصالتی ندارد؛ چراکه حضرت فراوان اهل شور و مشورت بودند و در طرح واره مشورتی ایشان، افراد مختلف با طیف های گوناگون اظهار نظر می کردند و این موضوع به شخص خاص یا طیف ویژه ای اختصاص نداشت؛ ثانیا، رسول خدا (ص) نیازی به مشورت با دیگران نداشتند و از این رهگذر چیزی عاید آن حضرت نمی گشت و این نیز از باب رحمت الهی برای امت بود، نه از باب احتیاج به آراء مردم.

تحلیل انگاره انحصاری بودن مشورت رسول خدا (ص) با شیخین Keywords:

مشورت , مشاوره , افضلیت , شوری , خلافت , فرار از جنگ