نقش آموزگار ابتدایی در آموزش مهارت های حل تعارض و تقویت روحیه مذاکره در دانش آموزان

آموزش مهارت های اجتماعی و حل تعارض در دوران ابتدایی نقش حیاتی در شکل گیری شخصیت و توانمندی های فردی کودکان دارد. در این دوره حساس از رشد، کودکان به طور طبیعی در حال یادگیری روش های برقراری ارتباط و تعامل با دیگران هستند و این مهارت ها بر کیفیت روابط فردی و اجتماعی آن ها تاثیرگذار است. مهارت های حل تعارض و مذاکره از جمله توانمندی های کلیدی هستند که می توانند به کودکان کمک کنند تا در مواجهه با اختلاف نظرها و چالش های اجتماعی، به شیوه های مسالمت آمیز و موثر واکنش نشان دهند.این مقاله به بررسی نقش آموزگار ابتدایی در آموزش مهارت های حل تعارض و تقویت روحیه مذاکره در دانش آموزان می پردازد. هدف اصلی این تحقیق تحلیل روش ها و تکنیک های مختلفی است که می توانند در فرایند آموزشی برای ارتقای این مهارت ها به کار گرفته شوند. به ویژه، مقاله به اهمیت ایجاد فضایی آموزشی محترم و حمایتگر، استفاده از روش های فعال و مشارکتی مانند بازی های گروهی، سناریوهای عملی و تمرین های گروهی در کلاس های درس پرداخته است. همچنین، همکاری مستمر با والدین به عنوان یکی از ارکان کلیدی در تقویت این مهارت ها و بهبود روابط بین فردی در مدرسه بررسی شده است.نتایج تحقیق نشان می دهد که آموزش مهارت های اجتماعی در دوران ابتدایی تاثیر مثبتی بر روابط همکلاسی ها و فضای مدرسه دارد. همچنین، این مهارت ها به دانش آموزان کمک می کند تا با تعارضات و چالش های اجتماعی به شیوه ای سالم و سازنده برخورد کنند. از طرف دیگر، این مهارت ها زمینه ساز رشد اعتماد به نفس، همدلی و توانایی های ارتباطی در کودکان می شود که در آینده آن ها را برای مواجهه با چالش های پیچیده تر آماده می سازد.در نهایت، این مقاله بر لزوم توجه به آموزش مهارت های اجتماعی و حل تعارض در مدارس ابتدایی تاکید دارد و پیشنهاد می کند که آموزگاران با بهره گیری از روش های نوین و فعال، فضایی حمایتی برای یادگیری این مهارت ها فراهم کنند. این اقدامات می توانند به ارتقای کیفیت آموزشی و اجتماعی مدارس و نیز بهبود روابط دانش آموزان در سطح فردی و گروهی منجر شوند.کلمات کلیدی:

نقش آموزگار ابتدایی در آموزش مهارت های حل تعارض و تقویت روحیه مذاکره در دانش آموزان Keywords:

مهارت های اجتماعی , حل تعارض , مذاکره , آموزگار ابتدایی , روابط همکلاسی ها.