محیط آموزشی یکی از عوامل کلیدی در سلامت روان دانش آموزان محسوب می شود. پژوهش ها نشان داده اند که یک
محیط آموزشی حمایتگر و مثبت می تواند عزت نفس و اعتماد به نفس دانش آموزان را افزایش دهد و باعث ایجاد احساس امنیت و آرامش در آنان شود. این احساس امنیت منجر به افزایش تمرکز، کاهش استرس، و در نهایت پیشرفت تحصیلی می شود. از سوی دیگر، محیط های آموزشی پرتنش و استرس زا ممکن است منجر به بروز مشکلاتی همچون اضطراب، افسردگی و کاهش عملکرد تحصیلی شوند.عوامل فیزیکی
محیط آموزشی مانند نور، تهویه، فضای کافی، و مبلمان مناسب، تاثیر بسزایی در بهبود تجربه یادگیری و سلامت روانی دانش آموزان دارند. همچنین، ایجاد تعاملات مثبت بین دانش آموزان و معلمان، تقویت حس تعلق و حمایت اجتماعی، و ترویج همکاری و همدلی، نقش مهمی در ارتقای سلامت روانی دانش آموزان ایفا می کند. معلمان می توانند با ایجاد فضایی حمایتی و برقراری روابط مثبت و قابل اعتماد با دانش آموزان، نقش موثری در کاهش استرس و افزایش انگیزه تحصیلی آنها داشته باشند.در نهایت، طراحی و اجرای سیاست های آموزشی که به بهبود سلامت روان دانش آموزان کمک کند، اهمیت بالایی دارد. این سیاست ها می توانند شامل برنامه های آموزشی درباره سلامت روان، افزایش تعاملات اجتماعی مثبت در محیط مدرسه، و فراهم سازی امکانات فیزیکی مناسب باشند. با اتخاذ چنین رویکردهایی، مدارس و دانشگاه ها می توانند بستری سالم تر و پربازده تر برای رشد و شکوفایی دانش آموزان فراهم کنند.