کاهش اختلال گوشه گیری از طریق تشویق استعداد هنری دانش آموز

یکی از موضوعات قابل توجه در کودکان اختلال رفتاری گوشه گیری است. اگر این اختلال در کودکی مورد توجه و درمان قرار نگیرد، سبب آسیبهای روانی فرد در جامعه در بزرگسالی خواهد شد. با توجه به پیامدهای گوشه گیری دانش آموزان و تلاش برای رفع و کاهش این مسئله، اقدام پژوهی حاضر امری ضروری درجهت رفع مشکل گوشه گیری در دانش آموز دختر پایه ششم از طریق بهره گیری از استعداد هنری و توانمندی های دانش آموز می باشد. منابع جمع آوری شواهد نوع اول، مشاهده، گفتار دانش آموز، پرسشنامه، پرونده تحصیلی، مراجعه به منابع علمی معتبر و مصاحبه بودند. تجزیه و تحلیل شواهد نوع اول براساس نمودار استخوان ماهی انجام شد. راهکارهای عملی مختلفی جهت کاهش گوشه گیری و افزایش ارتباط متقابل با گروه همسالان در دانش آموز گوشه گیر ارائه شد. منابع جمع آوری شواهد نوع دوم، مشاهده و ارزیابی معلم، پرونده تحصیلی، پرسشنامه و مصاحبه با مادر و مشاور و معاون مدرسه بود. ارزشیابی های کمی و کیفی نشان دهنده رفع مشکل گوشه گیری و افزایش اعتماد به نفس از طریق استفاده از استعداد هنری و مهارتهای فردی دانش آموز، ترغیب دانش آموز به مشارکت در فعالیت های گروهی، افزایش مهارتهای ارتباطی و ایجاد ارتباط موثر با همکلاسی ها و بهبود رفتار دانش آموز برای بیان نظرات و افکار و احساسات خود می باشد. نتایج نشان داد که بکارگیری توانایی ها، توانمندی ها و استعداد های هنری دانش آموز در کاهش مشکل گوشه گیری نقش بسزایی دارد. البته این مورد به تنهایی کافی نبوده و عواملی دیگری مانند گروه همسالان و آموزش مهارتهای ارتباطی اجتماعی در رفع مشکل گوشه گیری دانش آموز بسیار موثر هستند.

کاهش اختلال گوشه گیری از طریق تشویق استعداد هنری دانش آموز Keywords:

گوشه گیری , استعداد هنری , توانمندی های فردی , مهارت های ارتباطی