مسئولیت اجتماعی سازمانی CSR و NGO در نوآوری مشارکتی (نقش حمایت های دولت)

مطالبه از سازمان های مردم نهاد برای «مسئولانه عمل کردن و نوآوری مشارکتی » در قبال جامعه ای که از منابع انسانی، طبیعی و اقتصادی آن استفاده می کنند موضوعی است که با گسترش روزافزون اثرگذاری آن ها بر محورهای تشکیل دهنده توسعه پایدار یعنی «اقتصاد»، «جامعه» و «محیطزیست»، در دهه های پایانی قرن بیستم شدت گرفته و منجر به این شده است که مفهومی به نام مسئولیت اجتماعی سازمانها یا CSR در دنیای مدیریت ظهور پیدا کند. پژوهش حاضر به منظور بررسی مسئولیت اجتماعی سازمانی CSR وNGO در نوآوری مشارکتی انجام شده است. بنابراین هدف این مقاله بررسی تاثیر ابعاد مختلف CSR (زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیت سازمانی)و NGO بر نوآوری مشارکتی است. نوع مقاله علمی پژوهشی و از نظر هدف کاربردی – توسعه ای بوده است برای تائید یا رد فرضیات از مدل معادلات ساختاری و به طور اخص تحلیل مسیر با نرم افزار آماری PLS استفاده شده است از مدل مفهومی نیز بهره گرفته شد.روش تحلیل تم برای طراحی مدل تحقیق استفاده شده است. مطالعات اخیر بیان می کنند که مسئولیت اجتماعی سازمانی(CSR)، به ویژه نوع اجتماعی گرا ممکن است نوآوری مشارکتی را تقویت کند . آنها عمدتا این فعالیت ها را در اقتصادهای توسعه یافته مطالعه می کنند با در نظر گرفتن اثرات تعدیل کننده حمایت دولت (یعنی حمایت مستقیم و غیرمستقیم دولت) بر این روابط، تاثیر می گذارد بدین منظور با ابزار پرسشنامه از ۱۵۶ نفر از مدیران ارشد و متخصصان سازمان تامین اجتماعی در استان لرستان که با روش نمونه گیری تصادفی ساده تعیین شدند، نظرخواهی شد. بر اساس نتایج تحلیل تم، ۳ بعد مسئولیت پذیری اقتصادی، استراتژی جامعه و زیست محیطی و همچنین ۵ دسته راهبرد برای ارتقای مسئولیت اجتماعی با رویکرد شفافیت سازمانی شامل راهبردهای مدیریتی، مالی، ساختاری، تکنولوژی و مدیریت منابع انسانی شناسایی و بر اساس یافته های مدلسازی معادلات ساختاری، کلیه عوامل شناسایی شده تایید شدند، همچنین، مقدار ضریب تعیین محاسبه شده برای راهبردها و اقدامات شفافیت مقدار ۶۹۲/۰ و برای متغیر پیامدها ۷۱۶/۰ است یافته های این مطالعه مفاهیم نظری و عملی را برای درک اینکه آیا سازمانها می توانند نوآوری مشارکتی را از طریق رفتارهای مسئولیت اجتماعی و وNGO بهبود بخشند، ارائه می کند. نتایج نشان داد که در راستای ابر اساس روش تحلیل تم برای طراحی مدل تحقیق در سازمان تامین اجتماعی که سال ۱۴۰۲ را پوشش می دهد، نشان داد که CSR اجتماعی ممکن است نوآوری مشارکتی را در کشورهای در حال توسعه تقویت نکند، که در تضاد با یافته های کشورهای توسعه یافته است. علاوه بر این، حمایت مستقیم و غیرمستقیم دولت می تواند تاثیر مثبت CSR زیست محیطی را بر نوآوری مشارکتی افزایش دهد، در حالی که حمایت غیرمستقیم می تواند تاثیر مثبت حاکمیت سازمانی را بر نوآوری مشارکتی تقویت کند.

مسئولیت اجتماعی سازمانی CSR و NGO در نوآوری مشارکتی (نقش حمایت های دولت) Keywords:

مسئولیت اجتماعی سازمانی , نوآوری مشارکتی , حمایت دولت.