ارزیابی و مقایسه سیاست های نوآوری ملی در ایران و کشورهای منتخب

چالش های اخیر سازمان های امروزی در راستای ساختار بندی مجدد، هزینه های پائین تر و بالا بردن سطح کیفیت است. امروزه توسعه ی عملیاتی پیوسته در کشورهای پیشرفته رخ می دهد. برای بوجود آوردن این توسعه باید از توانایی ها و استعدادها برای خلق محصولات جدید و تجاری کردن آنها استفاده کرد. سیاست های نوآوری نقش مهمی در جبران خسارت های شکست بازار، ایجاد شبکه های نوآوری، خلق یک محیط نوآور و پرثمر و توسعه ی ظرفیت نوآوری ایفا می کنند. با توجه به نقش محوری دولت در تدوین و اجرای برنامه های توسعه در کشورها، ضرورت رشد شتابان کشور و همنواشدن با تغییر و تحولات روزافزون تکنولوژی برای بقا در عرصه ی رقابت بین المللی، توسعه نوآوری و کارآفرینی را به امر اجتناب ناپذیری برای کشورها بدل ساخته است. در این مقاله سعی شده است سیاست های دولت در راستای ارتقاء نوآوری در چندین کشور که با تحولات شدید اقتصادی روبه رو بوده اند، مطرح شود. سپس با عوامل بدست آمده یک مدل مفهومی جدید که دارای سه شاخص اصلی و چندین زیرشاخص است برای سیاست های نوآوری دولت ارائه شود و در نهایت با استفاده از مدل به ارزیابی سیاست های نوآوری دولت در ایران بپردازد.

Keywords:

سیاست های نوآوری , دولت , کارآفرینی , ارزیابی