پیش بینی رفتار غیرخطی ماتریس بین سلولی بافت چربی با استفاده از یک مدل ساختاری
Publish place: Modares Mechanical Engineering، Vol: 17، Issue: 7
Publish Year: 1396
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 48
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_MME-17-7_002
Index date: 17 February 2025
پیش بینی رفتار غیرخطی ماتریس بین سلولی بافت چربی با استفاده از یک مدل ساختاری abstract
بافت چربی، نوعی از بافت همبند خیلی نرم است که در قسمت های مختلف بدن توزیع شده است. از آنجایی که در بسیاری از شرایط پاتولوژیکی خواص ریزساختار بافت چربی دستخوش تغییر می شود، ارائه روشی جهت مشخصه یابی خواص مکانیکی ریزساختار بافت چربی بسیار ارزشمند است. در این مقاله با استفاده از اطلاعات هیستولوژی و مورفولوژی بافت چربی، یک مدل ساختاری بر مبنای روش حل برهم کنش سیال و جامد ارائه شده است. در این مدل سلول های چربی به صورت کره هایی از جنس سیال و ماتریس بین سلولی به صورت جامد مدل شده است. برای توصیف رفتار ماتریس بین سلولی از مدل های بنیادی هایپرالاستیک استفاده شده است. پارامترهای مربوط به هر یک از این مدل ها با حل مساله معکوس با استفاده از داده های تجربی مربوط به آزمایش فشار تک محوری بر روی نمونه های بافت چربی به دست آمدند. نتایج به دست آمده نشان می دهد که مدل ارائه شده با توجه به تطابق مناسب با داده های آزمایشگاهی، پتانسیل بالایی در مدل سازی بافت چربی با توجه به ریزساختار آن در شرایط نرمال و بیماری را دارا می باشد. مقایسه نتایج حاصل از مدل سازی با سه مدل هایپرالاستیک آگدن، یئو و چندجمله ای مرتبه دو بیانگر این است که مدل هایپرالاستیک یئو نسبت به دو مدل دیگر با توجه به دقت به دست آمده و هزینه محاسباتی نسبی کمتر دارای عملکرد بهتری است. هم چنین در هر سه مدل ارائه شده، مشخص شد که ماتریس بین سلولی در مقایسه با کل بافت چربی دارای سفتی نسبی بیشتر حدودا ۲~۳ برابر می باشد.
پیش بینی رفتار غیرخطی ماتریس بین سلولی بافت چربی با استفاده از یک مدل ساختاری Keywords:
Adipose Tissue , Micro-structure , Fluid-solid interaction , Invers Problem , بافت چربی , ریزساختار , برهم کنش سیال و جامد , مساله معکوس
پیش بینی رفتار غیرخطی ماتریس بین سلولی بافت چربی با استفاده از یک مدل ساختاری authors
بهزاد سیفی
Department of Biomedical Engineering, Amirkabir University of TEchnology
ناصر فتورائی
دانشگاه صنعتی امیرکبیر
عباس سامانی
دانشگاه وسترن انتاریو