ارزیابی نقش خاطره انگیزی محلات بر اجتماع پذیری با رویکرد شهر خلاق در دوران پساکرونا (نمونه موردی: شهر جدید اندیشه)

فضاهای جمعی، خاطرات ماندگاری در ذهن ساکنان و مراجعه کنندگان ایجاد می کنند. در دوران اخیر، کیفیت این فضاها کاهش یافته و بسترهای مناسب برای تعاملات اجتماعی و حس تعلق شهروندان به محیط شهری تضعیف شده است. این پژوهش به بررسی نقش خاطره انگیزی محلات بر اجتماع پذیری با رویکرد شهر خلاق در دوران پساکرونا (نمونه موردی: شهر جدید اندیشه) می پردازد. شهرهای خاطره انگیز با هویت منحصربه فرد و ویژگی های تاریخی و معماری خود، ارتباطات عاطفی قوی ایجاد می کنند، درحالی که شهرهای خلاق با تنوع و تبادل ایده ها به تقویت تعاملات اجتماعی و نوآوری فرهنگی می پردازند.این پژوهش کاربردی و توصیفی-تحلیلی، با ترکیبی از روش های کیفی و کمی انجام شده است. در بخش کیفی، از مطالعات کتابخانه ای و در بخش کمی، از پرسشنامه هایی که به صورت تصادفی میان شهروندان اندیشه توزیع شده اند، استفاده شده است. تحلیل داده ها با روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و نرم افزار (SPSS) انجام شده و نتایج به دست آمده نشان دهنده هم سویی تحلیل ها و تایید تاثیر مثبت خاطره انگیزی بر اجتماع پذیری در این شهر است. این تحقیق به درک جامع تری از تاثیر خاطره انگیزی محلات بر اجتماع پذیری با رویکرد شهر خلاق در دوران پساکرونا کمک می کند.

ارزیابی نقش خاطره انگیزی محلات بر اجتماع پذیری با رویکرد شهر خلاق در دوران پساکرونا (نمونه موردی: شهر جدید اندیشه) Keywords:

خاطره انگیزی- اجتماع پذیری- شهرخلاق- دوران پساکرونا- شهر جدید اندیشه-AHP , SPSS