سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

تحلیل کاربرد بتن های پایدار در صنعت ساخت وساز و نقش آن در تقویت اقتصاد چرخشی

Publish Year: 1403
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 69

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_PAYA-6-71_059

Index date: 19 February 2025

تحلیل کاربرد بتن های پایدار در صنعت ساخت وساز و نقش آن در تقویت اقتصاد چرخشی abstract

صنعت ساخت وساز، با توجه به مصرف بالای منابع طبیعی و انتشار قابل توجه گازهای گلخانه ای، تحت فشار زیادی برای پذیرش شیوه های پایدار قرار دارد. تقاضای روزافزون برای زیرساخت ها به ویژه با توجه به رشد سریع جمعیت، منجر به افزایش اثرات محیط زیستی مواد سنتی مانند بتن شده است. با این حال، استفاده از مواد بازیافتی در تولید بتن می تواند فرصتی برای کاهش مصرف انرژی و گازهای گلخانه ای فراهم کند و پایداری پروژه های ساختمانی را افزایش دهد. این مطالعه با بررسی منابع منتشرشده بین سال های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۴، روندها، چالش ها و فرصت های استفاده از بتن دوستدار محیط زیست را شناسایی کرده و راهکارهایی برای ترویج اصول اقتصاد چرخشی در صنعت ساخت وساز ارائه می دهد. نتایج نشان می دهد که استفاده از ضایعات سرامیکی به عنوان جایگزین جزئی برای سیمان و سنگ دانه های ریز، ضمن بهبود عملکرد مکانیکی و کاهش اثرات محیط زیستی، می تواند ردپای محیط زیستی سیمان پرتلند را تا ۳۰٪ کاهش دهد. علاوه بر این، ترکیب حاوی ۷۰٪ خاکستر بادی و ۱۰۰٪ سنگ دانه های بازیافتی، مقاومت فشاری ۳۵ مگاپاسکال را به دست می آورد. این رویکرد علاوه بر کاهش ۵۰٪ مصرف منابع طبیعی، مدیریت پسماندهای ساختمانی را نیز بهبود می بخشد و انتشار کربن را تا ۴۰٪ کاهش می دهد. این یافته ها می توانند به عنوان مبنای طراحی سیاست های ساخت وساز پایدار در مناطق مختلف مورد استفاده قرار گیرند.

تحلیل کاربرد بتن های پایدار در صنعت ساخت وساز و نقش آن در تقویت اقتصاد چرخشی Keywords:

تحلیل کاربرد بتن های پایدار در صنعت ساخت وساز و نقش آن در تقویت اقتصاد چرخشی authors

پویا پرتونیا

کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران.

سبحان حیدریان

کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت، دانشکده فنی مهندسی ، دانشگاه مهرالبرز، تهران، ایران

محمد سینا رحمانی

کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت منابع آب، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران

قربان علی دزواره

استاد یار، گروه محیط زیست، دانشکده فنی مهندسی ، دانشگاه مهرالبرز، تهران، ایران