هدف از ارائه این مقاله تبیین جایگاه کاربرد
آینده پژوهی در شناسایی فرصت های شغلی و کارافرینانه می باشد.
آینده پژوهی یکی از علوم استراتژیک می باشد که متاسفانه حتی برای اکثر اساتید و پژوهشگران داخلی نیز ناشناخته است.
آینده پژوهی دانش و معرفتی است که سازمان را نسبت به رویدادها، فرصتها و مخاطرات احتمالی آینده آگاه نموده، ابهامات، تردیدها، و دغدغه های فرساینده آن را کاسته و توانایی انتخابهای هوشمندانه سازمان را افزایش می دهد. در یک کلام،
آینده پژوهی ابزاری برای «مهندسی هوشمندانه آینده» است. عدم توانایی در پیش بینی دقیق آینده و همچنین پیچیدگی های ناشی از تغییرات روزافزون باعت شد تا محققان از قابلیت های دانش نوظهور
آینده پژوهی بهره برده و
آینده نگاری را وارد بطن فعالیت های برنامه ریزی و پیش بینی تحولات علمی و تکنولوژی بکنند. این رویکرد در عرصه مطالعات آینده به سرعت در میان کشورها گسترش یافت و با گذشت کمتر از دو دهه، عرصه های مختلف علوم را نیز درنوردید.
آینده پژوهی و ورود به همه حوزه های آن کمک به توسعه و رشد
اشتغال کشور خواهد کرد. عدم آشنایی جوانان با مقوله
آینده پژوهی از جمله دلایل ضعف در
اشتغال زایی دانشجویان است.
آینده پژوهی یک دانش فراگیر است که با توجه به مشکلاتی از جمله بیکاری و آینده شغلی نامشخص برای دانشجویان با حوزه ای که در آن تحصیل کرده اند، بسیار ضروری است. در حال حاضر در کشورهای غربی،
آینده پژوهی یک درس است و در کشور ما نیز یک اولویت در بسیاری از حوزه ها می تواند ورود پیدا کند. متاسفانه در کشور به دلیل اینکه
آینده پژوهی دیده نمی شود، در مقایسه با سایر کشورها خیلی ضعیف هستیم. در عرصه کار، شغل به وفور یافت می شود که تنها با آینده نگری میسر است.
کارآفرینی و
اشتغال به عنوان فرآیند شناسایی، ارزیابی و بهره برداری از فرصت مفروض شده است. با عنایت به اهمیت مفهوم فرصت در کارآفرینی، لذا مقوله شناسایی فرصت که گام نخستین در فرآیند کارآفرینی، بایستی به درستی شناسایی و تبیین گردد. یکی از ابعاد مهم، به کارگیری ابزارهای علمی جهت تسهیل و تسریع در شناسایی فرصت می باشد. استفاده از فنون و روش های
آینده پژوهی می تواند از بهترین این مصادیق باشد، تا با توان بالاتری به شناسایی فرصتهای شغلی و کارآفرینانه پرداخته شود.