شاخصه های ارتقای رضایتمندی از مسکن کوچک مقیاس و مقرون به صرفه در اصفهان

با توجه به افزایش روزافزون قیمت مسکن، سازندگان و طراحان، به دنبال کاهش قیمت مسکن از طریق پایین آوردن متراژ مسکن می باشند؛ لیکن متراژ پایین مسکن، سبب به وجود آمدن معضل افت کیفیت می گردد که در نهایت سطح رضایتمندی استفاده کنندگان را تحت تاثیر قرار می دهد؛ با توجه به اینکه طراحان در حیطه ی کار خود می توانند تاثیر قابل توجهی در این زمینه داشته باشند؛ لذا هدف از پژوهش حاضر ارائه ی دستورالعمل های طراحی جهت پاسخ به چالش های مربوط به محدودیت فضاهای مسکن های کوچک مقیاس با در نظر گرفتن ترجیحات و رضایتمندی ساکنان می باشد. روش تحقیق پژوهش حاضر بر اساس هدف، از نوع پژوهش کاربردی است. روند پژوهش، ابتدا مروری مختصر از متداول ترین ویژگی های مسکن کوچک مقیاس، مسکن مقرون به صرفه و رضایتمندی کاربر ارائه می کند؛ سپس معیارهای بیان شده را بر اساس اولویت ترجیحات ساکنان قبلی و فعلی جهت تسهیل طراحی مسکن های کوچک مقیاس رتبه بندی می کند. نظرسنجی جامعه ی مورد مطالعه از طریق یک نظرسنجی آنلاین با مخاطب های ساکن شهر اصفهان در رسانه های اجتماعی می باشد. تحلیل های توصیفی، شامل میانگین و انحراف معیار و تحلیل استنباطی، شامل آزمون فریدمن و آزمون تی استیودنت تک نمونه درSPSS، معیارهای ساکنان خانه های کوچک را مقایسه می کنند. نتایج حاکی از ارائه ی معیارهای تاثیرگذار در ۳ حوزه ی طراحی (از جمله امکان استفاده از دیوارهای متحرک و عدم امکان حذف پنجره از اتاق خواب)، خدماتی (اولویت لزوم ایجاد فضاهایی برای نگهداری کودکان و لزوم وجود نگهبانی) و هزینه (بالاترین امتیاز لزوم اختصاص هزینه ی بیشتر به سازه ی با دوام و ارجحیت اختصاص هزینه، برای طراحی داخلی واحد نسبت به طراحی نمای خارجی) می باشد که به معماران در جهت طراحی مسکن های کوچک مقیاس، کمک می کند.

شاخصه های ارتقای رضایتمندی از مسکن کوچک مقیاس و مقرون به صرفه در اصفهان Keywords:

مسکن کوچک مقیاس , مسکن مقرون به صرفه , رضایتمندی ساکنان , اصفهان