این مقاله با هدف بررسی تفاوت های آوایی در
ارتباطات رسمی و غیررسمی نوشته شده است. ارتباطات انسانی در بسترهای مختلف اجتماعی، با الگوهای متفاوتی از تولید آواها و استفاده از صدا همراه است. تحلیل این تفاوت ها، به درک بهتر عوامل زبانی، اجتماعی و روان شناختی دخیل در ارتباطات کمک می کند. پژوهش حاضر به صورت یک مطالعه مروری سامانمند، با بهره گیری از روش پریسما (PRISMA)انجام شده است. در این راستا، با جستجوی جامع در پایگاه های معتبر علمی نظیر PubMed، Scopus، وGoogle Scholar مقالات منتشرشده در بازه زمانی ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۵ انتخاب و تحلیل شدند. معیارهای ورود شامل مقالات مرتبط با
آواشناسی ارتباطات رسمی و غیررسمی، مقالات منتشرشده در مجلات دارای اعتبار علمی، و پژوهش هایی با داده های تجربی و مقایسه ای بودند. بررسی منابع نشان می دهد که در ارتباطات رسمی، ویژگی های آوایی نظیر افزایش وضوح صدا، کاهش سرعت گفتار، و افزایش کنترل در ارتفاع صدا بیشتر مشاهده می شود. این در حالی است که در ارتباطات غیررسمی، انعطاف پذیری بیشتر، استفاده از تنوع ریتمیک، و تغییرات ناگهانی در شدت صدا غالب است. نتایج همچنین حاکی از آن است که عوامل اجتماعی مانند روابط بین گوینده و شنونده، سطح رسمی بودن موقعیت، و اهداف ارتباطی بر تولید و درک آواها تاثیر بسزایی دارند. علاوه بر این، شواهدی از تفاوت های فرهنگی و زبانی در شیوه های تولید آوایی در موقعیت های رسمی و غیررسمی مشاهده شد. این یافته ها می توانند به حوزه هایی همچون آموزش زبان، تحلیل گفتار در سیستم های تشخیص صوت، و بررسی تعاملات اجتماعی کمک کنند. در نهایت، مقاله به شناسایی شکاف های پژوهشی موجود در این زمینه پرداخته و پیشنهادهایی برای تحقیقات آینده ارائه می دهد.