با توجه به رشد روز افزون جمعیت ، بحران انرژی و آلودگی محیط زیست
طراحی مسکن پایدار با استفاده از انرژی های تجدید پذیر به یکی از مهم ترین چالش های معماری و شهرسازی تبدیل شده است. شهر تهران به عنوان پایتخت ایران و یکی از کلان شهرهای بزرگ جهان با مشکلات زیست محیطی متعددی روبرو است. مسکن پایدار به عنوان یکی از عوامل اصلی به دنبال کاهش مصرف انرژی ، استفاده از انرژی تجدید پذیر و کاهش اثرات منفی در محیط زیست است. یکی از راه های موثر برای رسیدن به این هدف استفاده از سلول های فتوولتائیک در ساختمان های مسکونی برای تولید انرژی پاک و تجدید پذیر است که با کاهش آلودگی هوا می تواند بر بهبود کیفیت زندگی در شهر تهران نقش موثری داشته باشد. این رویکرد با در نظر گرفتن شرایط اقلیمی شهر تهران که بیشتر ایام سال از تابش مستقیم خورشید بهره مند می شود ، استفاده از سیستم فتولتائیک وابستگی به سوخت های فسیلی را کم می کند در نتیجه کاهش انتشار گازهای گلخانه ای را در بر دارد.
طراحی مسکن پایدار با استفاده از سیستم فتوولتائیک علاوه بر تاثیر مثبت در محیط زیست در سلامت ساکنان نیز به طور مستقیم و غیر مستقیم تاثیر می گذارد واین امر به ویژه در جوامع شهری صنعتی که با مشکلات زیست محیطی بهداشتی مواجه هستند اهمیت بیشتری پیدا می کند. این سیستم علاوه بر تولید برق مورد نیاز می تواند به شبکه شهری متصل شده و مازاد برق تولیدی را به فروش برساند. سرمایه گذاری در این حوزه چرخه اقتصادی بسیاری دارد و افزایش ارزش ساختمان را به همراه دارد.
طراحی مسکن پایدار با بهره وری از سیستم فتوولتائیک آینده روشن را برای شهر تهران رقم می زند . در این تحقیق ، روش توصیفی _ تحلیلی و به بررسی و تحلیل ابعاد مختلف طراحی مسکن پایداربا تاکید بربهره گیری از سلول های فتوولتائیک در تهران می پردازد.