پاسخ ضربه ساختمانهای مجاور با ارتفاع غیر یکسان تحت حرکت قوی نزدیک گسل

در این مقاله مدل ساده ای از ساختمانهای مجاور یک و دو طبقه تحت مولفه های افقی و عمودی حاصل از حرکات عمود بر گسل و موازی گسل با بزرگا و اختلاف فاز های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. جهت مدل کردن نیروی ضربه بین ساختمانها از مدل ویسکوالاستیک غیرخطی استفاده شده است. سیستم معادلات دیفرانسیل درگیر حاکم بر مدل به روش رانگ-گوتای مرتبه چهارم حل گردیده است. برای مدل های در نظر گرفته شده نتایج نشان می دهد: ۱- با جاری شدن ستونها و ورود سیستم به ناحیه پلاستیک ضربه سبب افزایش چشمگیر جابجایی نسبی و نیز تغییرشکل ماندگار خصوصا در طبقه بالای محل برخورد میگردد. ۲- حداکثر نیروی ضربه و نیز حداقل فاصله مورد نیاز جهت جلوگیری از ضربه ساختمانهای مجاور تحت پالس عمود بر گسل چندین برابر بزرگتر از مقادیر مربوطه تحت پالس موازی گسل می باشد. ۳- رفتار غیرخطی مصالح و تغییرشکلهای پلاستیک حداکثر نیروی ضربه و حداقل فاصله لازم جهت جلوگیری از ضربه را بشکل چشمگیری نسبت به حالت خطی کاهش می دهد. همچنین در این حالت حداکثر نیروی ضربه در فاصله d>۰ اتفاق می افتد در حالیکه حداکثر نیروی ضربه در حالت خطی در d=۰ رخ میدهد. ۴- اختلاف فاز حرکات ورودی پایه ها می تواند سبب افزایش ۱.۵ تا ۲ برابری ماکزیمم نیروی ضربه و حداقل فاصله لازم جهت جلوگیری از ضربه گردد که در این بزرگنمایی مولفه افقی حرکت زمین نقش عمده را بازی نموده و مولفه های قائم و دورانی حرکت زمین نقش چندانی ندارند

پاسخ ضربه ساختمانهای مجاور با ارتفاع غیر یکسان تحت حرکت قوی نزدیک گسل Keywords:

Pounding , near-fault ground motion , forward directivity , fling-step , adjacent buildings , ضربه , حرکت زمین در نزدیک گسل , جهت گیری پیشرونده , حرکت پرتابی , ساختمانهای مجاور