در بسیاری از تحقیقات و مقالات علمی، تاکید زیادی بر اهمیت هوش هیجانی در عملکرد تحصیلی، اجتماعی و حرفه ای دانش آموزان شده است. دانش آموزانی که از هوش هیجانی بالایی برخوردارند، قادرند به طور موثری هیجانات خود را در موقعیت های مختلف مدیریت کنند، روابط مثبت تری با همکلاسی ها و معلمان خود برقرار نمایند و در نتیجه، موفقیت های بیشتری در زمینه های تحصیلی و اجتماعی به دست آورند. بر اساس تحقیقات صورت گرفته، این نوع هوش به طور مستقیم با توانایی حل مسائل، کار گروهی، کنترل اضطراب و حتی ایجاد انگیزه در یادگیری ارتباط دارد.از سوی دیگر، معلمان به عنوان مهم ترین عوامل اثرگذار در فرآیند آموزش و پرورش، می توانند نقشی حیاتی در پرورش هوش هیجانی دانش آموزان ایفا کنند. آن ها نه تنها مسئول آموزش مطالب درسی به دانش آموزان هستند، بلکه وظیفه دارند تا شرایطی را فراهم کنند که دانش آموزان بتوانند احساسات خود را به خوبی شناسایی کرده، آن ها را مدیریت کنند و در تعاملات اجتماعی خود از این توانایی ها بهره ببرند. درواقع، معلمان از طریق شیوه های تدریس خود، رفتارهای اجتماعی و عاطفی که در محیط کلاس ایجاد می کنند و حتی از طریق تعاملات روزمره با دانش آموزان می توانند به شکل گیری و تقویت هوش هیجانی در آن ها کمک کنند.