مدیریت نوآورانه در مدارس به عنوان یکی از ارکان مهم تحول در نظام های آموزشی مطرح است. این رویکرد با تکیه بر خلاقیت، فناوری های نوین و مشارکت فعال همه اعضای مدرسه در پی ایجاد محیطی پویا و تعاملی است که موجب بهبود کیفیت آموزشی و یادگیری دانش آموزان می شود. در این مقاله، مفهوم
مدیریت نوآورانه و ویژگی های آن در مدارس مورد بررسی قرار گرفته است. علاوه بر این، تاثیر فناوری های آموزشی، روش های نوین تدریس، و محیط های یادگیری پویا بر فرآیند یادگیری دانش آموزان نیز تحلیل شده اند. یکی از مهم ترین اهداف این مقاله، ارزیابی چالش ها و موانع اجرای
مدیریت نوآورانه در مدارس است که به طور خاص به کمبود منابع، مقاومت در برابر تغییرات، و عدم آمادگی معلمان و مدیران در استفاده از فناوری های نوین اشاره می شود. به علاوه، نقش مدیران و معلمان در پیاده سازی این نوآوری ها و استراتژی های توانمندسازی معلمان برای استفاده از روش های نوآورانه به طور دقیق بررسی شده است.در این پژوهش، مقایسه ای بین سیستم های آموزشی سنتی و نوآورانه انجام شده است و نشان داده شده که سیستم های نوآورانه با استفاده از فناوری های پیشرفته و روش های آموزشی مشارکتی، کیفیت یادگیری را به طور قابل توجهی ارتقا می دهند. این مقاله همچنین به بررسی مدل های موفق
مدیریت نوآورانه در مدارس کشورهای مختلف پرداخته است و بهترین تجربیات جهانی را برای بهبود نظام های آموزشی ایرانی پیشنهاد داده است. نتیجه گیری این تحقیق بر این اصل استوار است که برای پیاده سازی موثر مدیریت نوآورانه، لازم است که تمامی ذینفعان از جمله معلمان، مدیران، و سیاست گذاران آموزش و پرورش با همکاری نزدیک و استفاده از منابع نوین، به سمت تغییرات اساسی در شیوه های آموزش و یادگیری حرکت کنند.