همهگیری کرونا بیشتر شرکتها را وادار به استفاده از
دورکاری کرد، و مدیران منابع انسانی را هراسان و آشفته ساخت. در این شرایط مدیریت بهرهوری، کیفیت و کمیت کار، و سلامت کارکنان، به چالشی پرتالطم و رنجآور بدل شد.
دورکاری در بسیاری از شرکتها چالش هایی مثل جدا افتادگی، عدم تعلق، نارضایتی، و افزایش نرخ ترک خدمت کارکنان را ایجاد کرده است.
دورکاری همچنین موجب کاهش ارتباطات فردی و مشارکت میان کارکنان، تیمها، و مدیریت می شود، که در نتیجه آن، توسعهی تیمی و اعتمادسازی بیش از پیش دشوار شده است. این تحقیق به بررسی تاثیرات
دورکاری بر
مدیریت کیفیت و ارائه راهکارهای مناسب برای بهبود کیفیت در شرایط
دورکاری می پردازد و به روش مطالعه کتابها، مقالات علمی و منابع اینترنتی انجام شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که
دورکاری هم
چالشها و هم فرصت هایی را در زمینه
مدیریت کیفیت به همراه دارد. با ورود جوانان نسل جدید به بازار کار، اهمیت مفاهیمی چون تعادل میان کار و زندگی و نیز انعطاف پذیری در کار، بیش از پیش شده است. این اتفاق به عنوان کاتالیزوری قوی برای تغییر به سمت
دورکاری و اعمال سیاستهایی جهت ارتقای تعادل و انعطاف پذیری، عمل کرد. در آینده، نرم افزارهای دورکاری، برگزاری جلسات با استفاده از واقعیت مجازی، ابزارهای تلفن همراه مرتبط با کار، و نیز هوش مصنوعی؛ نقشی مهم در تبدیل
دورکاری به تجربه های یکپارچه و کامل ایفا خواهند کرد.