بررسی تاثیر خودتنظیمی یادگیری بر موفقیت تحصیلی و کاهش اضطراب امتحان در دانش آموزان abstract
خودتنظیمی
یادگیری به عنوان یک فرایند شناختی، هیجانی و رفتاری، توانایی فرد در برنامه ریزی، هدایت و ارزیابی فعالیت های
یادگیری خود را تعریف می کند. این مفهوم در حوزه روان شناسی آموزشی از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا در کنار ارتقای عملکرد تحصیلی، می تواند به طور قابل توجهی اضطراب
امتحان را کاهش دهد. پژوهش های مختلف نشان می دهند که افراد خودتنظیم، از توانایی بالاتری در مدیریت زمان، تنظیم هیجانات و استفاده از راهبردهای
یادگیری برخوردار هستند و این عوامل موجب افزایش
موفقیت تحصیلی و کاهش استرس های مرتبط با آن می شود. از سوی دیگر، دانش آموزانی که فاقد مهارت های خودتنظیمی هستند، معمولا با مشکلاتی نظیر عدم تمرکز، نگرانی های بی مورد و ناتوانی در تنظیم رفتار خود در برابر فشارهای تحصیلی روبه رو می شوند که این مسائل به اضطراب
امتحان منتهی می گردد.این تحقیق با هدف
بررسی تاثیر خودتنظیمی یادگیری بر
موفقیت تحصیلی و
کاهش اضطراب امتحان در
دانش آموزان انجام شده است. برای دستیابی به این هدف، ابتدا مفاهیم اصلی خودتنظیمی،
موفقیت تحصیلی و اضطراب
امتحان تعریف شده و سپس روابط میان این مفاهیم مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ها نشان می دهند که دانش آموزانی که مهارت های خودتنظیمی را به طور موثر به کار می گیرند، معمولا عملکرد تحصیلی بهتری دارند و از میزان اضطراب کمتری در مواجهه با امتحانات برخوردارند. این
دانش آموزان قادرند با تنظیم هیجانات، استفاده از راهبردهای موثر یادگیری، برنامه ریزی دقیق و خودارزیابی مداوم، میزان اضطراب خود را کاهش دهند و در نتیجه به نتایج تحصیلی مطلوب تری دست یابند.نتایج این تحقیق نشان می دهد که تقویت مهارت های خودتنظیمی می تواند به طور قابل توجهی در بهبود عملکرد تحصیلی
دانش آموزان و کاهش استرس های امتحانی موثر باشد. به ویژه، آموزش مهارت های خودتنظیمی در سنین پایین می تواند از اضطراب های تحصیلی جلوگیری کرده و
دانش آموزان را برای مواجهه با چالش های تحصیلی و زندگی آماده تر سازد.بنابراین، این پژوهش بر لزوم توجه به خودتنظیمی به عنوان یک ابزار کلیدی در فرآیند آموزش تاکید می کند و پیشنهاد می کند که مدارس و خانواده ها باید بسترهای لازم برای آموزش این مهارت را فراهم کرده و
دانش آموزان را در استفاده از آن ها راهنمایی کنند