پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین برنامه های آموزشی و کاهش نرخ
ترک خدمت کارکنان در سازمان ها انجام شده است. در دنیای رقابتی امروز، حفظ و نگهداری نیروی کار ماهر و متعهد به یکی از چالش های اصلی سازمان ها تبدیل شده است.
ترک خدمت کارکنان، هزینه های قابل توجهی را به سازمان ها تحمیل می کند و
بهره وری و عملکرد آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد. در این میان،
آموزش به عنوان یکی از مهم ترین ابزارهای مدیریت منابع انسانی، می تواند نقش موثری در کاهش نرخ
ترک خدمت کارکنان ایفا کند.این پژوهش با استفاده از رویکردی ترکیبی، شامل روش های کمی و کیفی، به بررسی موضوع پرداخته است. در بخش کمی، با استفاده از پرسشنامه، داده های مربوط به برنامه های آموزشی، رضایت شغلی،
تعهد سازمانی و نرخ
ترک خدمت کارکنان جمع آوری شده و با استفاده از روش های آماری مناسب، تحلیل شده است. در بخش کیفی، با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته با مدیران
منابع انسانی و کارکنان سازمان های نمونه، دیدگاه ها و تجربیات آنان در زمینه برنامه های آموزشی و نرخ ترک خدمت، مورد بررسی قرار گرفته است.یافته های پژوهش نشان داد که بین شرکت در برنامه های آموزشی و رضایت شغلی،
تعهد سازمانی و نرخ
ترک خدمت کارکنان، رابطه معناداری وجود دارد. کارکنانی که در برنامه های آموزشی شرکت کرده اند،
رضایت شغلی بالاتری را گزارش کرده اند، احساس تعلق بیشتری به سازمان داشته اند و تمایل کمتری به ترک سازمان نشان داده اند. همچنین، کیفیت برنامه های آموزشی، تاثیر قابل توجهی بر کاهش نرخ
ترک خدمت کارکنان داشته است.علاوه بر این، یافته های پژوهش نشان داد که عوامل دیگری نیز بر نرخ
ترک خدمت کارکنان تاثیر دارند، از جمله حقوق و مزایا، فرصت های پیشرفت شغلی،
فرهنگ سازمانی و روابط با همکاران و مدیران. سازمان ها باید به این عوامل نیز توجه داشته باشند و تلاش کنند تا محیط کاری مناسب و حمایتی را برای کارکنان فراهم کنند.نتایج این پژوهش نشان می دهد که برنامه های آموزشی، ابزاری موثر برای کاهش نرخ
ترک خدمت کارکنان هستند. سازمان ها می توانند با طراحی و اجرای برنامه های آموزشی جامع و هدفمند،
رضایت شغلی و
تعهد سازمانی کارکنان را افزایش دهند و در نتیجه، نرخ
ترک خدمت را کاهش دهند. همچنین، سازمان ها باید به کیفیت برنامه های آموزشی توجه ویژه ای داشته باشند و از روش های آموزشی متنوع و جذاب استفاده کنند.