در حقیقت عملکرد منطقی، علمی و عملیاتی هر واحد آتشنشانی، اعم از واحدهای آتشنشانی شهری، صنعتی و غیره، صرف نظر از وسعت و کاربری مناطق تحت کنترل آنها، وابسته به تهیه و استقرار برنامههای جامع مدیریت
حریق بر اساس مخاطرات شناسائی شده در آن صنعت یا مجموعه میباشد که به تیمهای فرماندهی واحدهای مورد نظر، اجازه می دهد تا با بهرهگیری از استانداردهای عملیاتی تدوین شده، به بهترین راندمان در مدیریت کلیه فعالیتهای مورد نیاز، چه پیش از وقوع حوادث، چه در طول حادثه و چه در فرآیند بازیابی پس از حادثه، دست یابند. در صنایع پرخطر از قبیل نفت و گاز و پتروشیمی، این موضوع از اهمیتی دوچندان برخوردار بوده، لذا توصیه میگردد شرکتها نسبت به تدوین و استقرار نظام مدیریت
ایمنی حریق اقدام نمایند تا با تمرکز بر اصول پیشگیری، تا حد امکان از بروز حریقهای بزرگ جلوگیری بعمل آید. در مقاله حاضر، به برخی اصول و قوائد نظام مدیریت
ایمنی حریق اشاره گردیده، یکی از الزامات این نظام، مسئولیت مدیران هر واحد صنعتی در زمینه تامین
ایمنی حریق کلیه افراد شاغل در آن واحد و صنایع و جوامع همجوار میباشد که از آن به وظیفه مراقبت یا (Duty of Care) تعبیر میشود. با توجه به اینکه تامین کلیه نیازهای نظام مدیریت آتشنشانی مجتمع در ارتباط مستقیم با تامین کلیه نیازهای نظام مدیریت ایمنی، بهداشت و محیطزیست (HSE) میباشد، لذا خلاصه فعالیتهایی که میتواند وضعیت فعلی نظام مدیریت HSE و به تبع آن، نظام مدیریت آتشنشانی و شرایط اضطراری آنرا در سطح شرکتهای مشابه بینالمللی تبیین نماید، در قالب ۱۱ حوزه اجرائی مختلف در این مقاله آورده شده که امید است با نگرش مثبت به اجرای فعالیتهای پیشنهادی، زمینه برخورداری از یک نظام مدیریت ایمنی، بهداشت، محیطزیست و آتشنشانی کارآمد فراهم گردد.