ایران به عنوان یکی از تمدن های کهن و یکی از مراکز اصلی جهان اسلام، نقشی کلیدی در تحولات فرهنگی و سیاسی منطقه ایفا کرده است. از منظر فرهنگی، ایران با گسترش تشیع، تاثیر عمیقی بر ساختارهای دینی و فکری جهان اسلام گذاشته است. سنت های علمی و فلسفی ایران، از دوران عباسیان تا دوره معاصر، در شکل دهی به تفکر اسلامی نقش محوری داشته و شخصیت هایی مانند فارابی، ابن سینا و ملاصدرا تاثیر بسزایی بر فلسفه اسلامی گذاشته اند. در حوزه هنر و ادبیات، سبک های معماری ایرانی-اسلامی، خطاطی، و شعر فارسی الهام بخش تمدن های اسلامی از عثمانی تا شبه قاره هند بوده است. ایران همچنین از طریق زبان فارسی، فرهنگ و عرفان اسلامی را در سراسر آسیای مرکزی، قفقاز و شبه قاره گسترش داده است. در بعد سیاسی، انقلاب اسلامی ۱۹۷۹ به عنوان نقطه عطفی در تاریخ معاصر، گفتمان مقاومت در برابر سلطه غرب و حمایت از جنبش های اسلامی را در منطقه تقویت کرد. ایران از طریق دیپلماسی منطقه ای و حمایت از گروه های محور مقاومت، به بازیگری تاثیرگذار در معادلات خاورمیانه تبدیل شده است. همچنین سیاست خارجی ایران بر پایه ترکیبی از اصول اسلامی، ملی گرایی و مصلحت گرایی تعریف شده که آن را در برابر رقبای منطقه ای و قدرت های جهانی به کنشگری منحصر به فرد تبدیل کرده است. با تاثیرگذاری در کشورهایی چون عراق، سوریه، لبنان و یمن، ایران در شکل دهی به نظم جدید در خاورمیانه نقش بسزایی دارد. در مجموع، ایران هم از نظر فرهنگی با گسترش زبان و هنر اسلامی و هم از نظر سیاسی با تغییر موازنه قدرت در جهان اسلام، یکی از تاثیرگذارترین کشورها در تحولات منطقه ای و فرامنطقه ای محسوب می شود.