هوش مصنوعی (AI) به عنوان یک راه حل امیدوارکننده برای چالش های پیچیده ای که مدیریت شهری معاصر با آن مواجه است، ظاهر شده است. با استفاده از فناوری های
هوش مصنوعی مانند یادگیری ماشینی، یادگیری عمیق و یادگیری تقویتی، شهرها می توانند سیستم های هوشمندتر و سازگارتر با قابلیت بهینه سازی ایجاد کنند. در دهه های اخیر،
هوش مصنوعی (AI) به عنوان یک ابزار قدرتمند در طراحی و برنامه ریزی شهری به تدریج به کار گرفته شده است. هدف از استفاده از AI در شهرها، بهبود کارایی، کارآیی، نوآوری و ساخت شهرهایی پایدارتر و مقاومت پذیرتر است. با این حال، در عمل، استفاده از AI در ارائه خدمات شهری، عملیات، سیاست گذاری و تصمیم گیری شهری با چالش هایی روبه رو است. سیستم هوش مصنوعی، که بر پروژه های طراحی شده توسط انسان و ویژگی های مثبت شهری آموزش دیده است، به طور مداوم برنامه هایی را تولید می کند که بهتر یا حداقل به اندازه کارهایی که توسط متخصصان ساخته شده است. این فن آوری می تواند در زمینه های برنامه ریزی شهری،
طراحی شهری و مدیریت شهری به کار گرفته شود. از همین رو در این پژوهش به بررسی کاربردهای
هوش مصنوعی در طراحی و
برنامهریزی شهری پرداخته شده است.