میکروپالستیک ها ذرات پلاستیکی با اندازه کمتر از ۵ میلیمتر هستند که می توانند از تجزیه پلاستیک های بزرگتر یا به طور مستقیم از منابع مختلف تولید شوند. این ذرات به دلیل اندازه کوچک خود، به راحتی در محیط های طبیعی، به ویژه در آب و خاک، پراکنده می شوند و به زنجیره غذایی وارد می شوند. از مشکلات زیست محیطی ناشی از
میکروپالستیک ها می توان به آلودگی آب و خاک، تاثیر بر موجودات آبزی ممکن است
میکروپالستیک ها را به عنوان غذا اشتباه بگیرند که می تواند منجر به مسمومیت، کاهش رشد و مرگ آن ها شود.
میکروپالستیک ها می توانند سموم شیمیایی را جذب کنند و این سموم به زنجیره غذایی منتقل شوند که ممکن است بر سلامتی انسان تاثیر بگذارد. با ورود
میکروپالستیک ها به زنجیره غذایی، خطرات بالقوه ای برای سلامت انسان وجود دارد اگرچه تحقیقات در این زمینه هنوز در حال انجام است. روش های کاهش و پیشگیری از
میکروپالستیک ها با استفاده از محصولات قابل تجدید و جایگزینی غیرپلاستیکی می تواند به کاهش تولید
میکروپالستیک ها کمک کند. همچنین بهبود سیستم های بازیافت و تشویق به بازیافت پلاستیک ها می تواند از ورود پلاستیک های بزرگ به محیط جلوگیری کند. و البته بر این افزایش آگاهی عمومی درباره تاثیرات
میکروپالستیک ها و روش های کاهش آن ها می تواند نقش مهمی در تغییر رفتار مصرف کنندگان ایفا کند و نهایتا توسعه و استفاده از پلاستیک های زیست تجزیه پذیر می تواند به کاهش مشکلات زیست محیطی ناشی از پلاستیک های معمولی کمک کند.
میکروپالستیک ها به عنوان یک چالش جدی برای محیط زیست و سلامتی انسان مطرح هستند. برای مقابله با این معضل، نیاز به همکاری بین دولت ها، صنایع و جامعه وجود دارد تا اقداماتی موثر در کاهش و پیشگیری از تولید و انتشار
میکروپالستیک ها انجام شود.