پول شویی یکی از معضلات مهم و پیچیده در سیستم های مالی جهانی است که به طور گسترده ای در سطح جهانی باعث آسیب به اعتبار و شفافیت بازارهای مالی می شود. این پدیده غیرقانونی نه تنها امنیت اقتصادی را تهدید می کند، بلکه فساد مالی، بحران های مالی و نابسامانی های اقتصادی را نیز به دنبال دارد.
مقررات ضدپول شویی به منظور مقابله با این تهدیدات طراحی شده اند و هدف اصلی آن ها شناسایی و جلوگیری از
پول شویی در سیستم های مالی است. در این راستا،
حسابرسی مالی به عنوان یکی از ابزارهای مهم نظارتی، نقش اساسی در شفاف سازی اطلاعات مالی و جلوگیری از فعالیت های غیرقانونی ایفا می کند. این تحقیق به بررسی تاثیر
مقررات ضدپول شویی بر فرآیندهای
حسابرسی مالی و روش های اجرایی آن ها می پردازد. هدف اصلی مقاله تحلیل اثرات این مقررات بر افزایش دقت، کارایی و شفافیت در حسابرسی و شناسایی
تراکنش های مشکوک است. با توجه به گسترش روزافزون استفاده از فناوری های نوین در حسابرسی، این مقاله همچنین به بررسی کاربرد ابزارهای تکنولوژیکی مانند نرم افزارهای تحلیل داده و هوش مصنوعی در شناسایی فعالیت های غیرقانونی و تقلب های مالی پرداخته است. یافته های این تحقیق نشان می دهند که
مقررات ضدپول شویی با تقویت فرآیندهای نظارتی و بهبود استانداردهای حسابرسی، موجب افزایش دقت در شناسایی
تراکنش های مشکوک و کاهش خطاهای انسانی در مراحل حسابرسی می شوند. علاوه بر این، با توجه به استفاده از الگوریتم ها و نرم افزارهای پیشرفته، فرآیندهای
حسابرسی مالی به طور قابل توجهی بهبود یافته و از بروز فسادهای مالی جلوگیری می شود. به طور کلی،
مقررات ضدپول شویی در راستای بهبود شفافیت و اعتماد عمومی به سیستم های مالی تاثیرگذار هستند و در نهایت موجب تقویت فرآیندهای حسابرسی و ارتقاء امنیت اقتصادی می گردند. این مقاله همچنین پیشنهاداتی برای بهبود فرایندهای حسابرسی در راستای اجرای بهتر
مقررات ضدپول شویی ارائه می دهد که شامل تقویت همکاری های بین المللی و استفاده گسترده تر از تکنولوژی های نوین در
شناسایی تقلب های مالی است.