بیمه به عنوان ابزار انتقال ریسک و پرداخت خسارت از یک سو و نهاد سرمایه گذار از سوی دیگر، سبب بسیج پس انداز ملی، مدیریت کارای ریسک، تشویق به انباشت سرمایه های جدید، افزایش ثبات مالی، تسهیل تجارت و بازرگانی، کاهش یا تخفیف زیان و ارتقای تخصیص بهینه و کارای سرمایه داخلی و در نهایت بهبود وضعیت اقتصادی کشورها می شود. بیمه، فعاالن اقتصادی را قادر می سازد تا زیان های بزرگ، بی قاعده و نامعلوم را در قبال پرداخت هزینه (حق بیمه) معاوضه و هزینه را نیز در قیمت محصول لحاظ نمایند. به اشخاص امکان می دهد تا زیان های مالی و تصادفی خود را در طول زمان و در بین افراد دیگر توزیع کنند. به همین منظور در این پژوهش به بررسی اثر عوامل مختلف بر
ضریب نفوذ بیمه در
استان خوزستان برای بازه زمانی ۱۴۰۲-۱۳۹۱ با استفاده از روش
ARDL پرداخته شد. نتایج پژوهش نشان داد که اگر نسبت دانش آموختگان به جمعیت یک درصد افزایش یابد،
ضریب نفوذ بیمه ۰.۷ درصد افزایش می یابد؛ اگر سرانه تولید برنامه های تلویزیونی (نسبت برنامه های تلویزیونی به جمعیت) به خصوص برنامه هایی که حوادث را به نمایش می گذارند یک درصد افزایش یابد،
ضریب نفوذ بیمه یک درصد افزایش می یابد؛ اگر توسعه مالی (نسبت تسهیالت به سپرده ها) یک درصد افزایش یابد،
ضریب نفوذ بیمه ۰.۰۹ درصد افزایش می یابد؛ اگر نرخ شهرنشینی یک درصد افزایش یابد،
ضریب نفوذ بیمه ۰.۰۶ درصد افزایش می یابد؛ اگر تورم یک درصد افزایش یابد،
ضریب نفوذ بیمه ۰.۰۸ درصد کاهش می یابد؛ اگر بیکاری یک درصد افزایش یابد،
ضریب نفوذ بیمه ۰.۰۹ درصد کاهش می یابد و اگر نرخ رشد حداقل دستمزد و درآمد یک درصد افزایش یابند،
ضریب نفوذ بیمه به ترتیب ۰.۰۱ و ۰.۰۲ درصد افزایش می یابد.