ماهیت رقابت پارلمانی در دوره پهلوی اول و دوم و پیامد آن در پایداری و کارکرد احزاب سیاسی

این مقاله به بررسی تاریخچه و تحول احزاب سیاسی در ایران مشروطه و دوره پهلوی می پردازد. با توجه به اهمیت نقش احزاب در جریان های دموکراتیک و تاثیرگذاری آنها بر سیاست های داخلی و خارجی، هدف اصلی این پژوهش تحلیل تاثیرات مختلف احزاب در شکل دهی ساختارهای حکومتی است. در ابتدا، مفاهیم بنیادی مربوط به حزب و نظام های حزبی در نظریه های سیاسی توضیح داده شده و سپس تطبیق این مفاهیم با شرایط خاص سیاسی ایران بررسی می شود. مطالعه تطبیقی تاریخ احزاب در ایران، از دوره مشروطه تا پایان دوره پهلوی، به ویژه در ارتباط با دوره های مختلف مجلس شورای ملی، نشان دهنده تحولاتی است که در پی تغییرات اجتماعی و سیاسی رخ داده است. احزاب مختلف، از زمان تاسیس اولین حزب در دوران مشروطه، با چالش ها و موانع گوناگونی روبه رو بوده اند که تاثیرات آن بر سیاست های کشور قابل توجه است. بررسی روندهای سیاسی در دوره های مختلف مجلس، همچون دوره پیش از انقلاب اسلامی نشان می دهد که احزاب در دوره مطالعاتی با تغییرات قابل توجهی در روش ها، اولویت ها و استراتژی های سیاسی روبه رو بوده اند. این مقاله به تحلیل ساختارها و فرآیندهای مربوط به رقابت های حزبی در دوره مذکور می پردازد و به بررسی چالش های اساسی مانند محدودیت های قانونی، نظارت های امنیتی، و عدم ثبات سیاسی در تاریخ سیاسی اشاره می کند. و به این نتیجه می رسد که برای تقویت احزاب و دموکراسی، به اصلاحات اساسی در سیستم های قانونی، ساختارهای حزبی و مشارکت عمومی در فرآیندهای سیاسی نیاز است. در پایان، به تحلیل راهکارهای تقویت احزاب سیاسی پرداخته شده و پیشنهاداتی برای بهبود وضعیت حزب سازی و افزایش مشارکت مردمی در فرآیندهای دموکراتیک کشور ارائه می شود. با توجه به تاثیرات عمیق احزاب در شکل دهی به حکمرانی و سیاست گذاری های کشور، این پژوهش به دنبال ترسیم راهکارهایی برای تسهیل فعالیت احزاب و تقویت رقابت های سیاسی سالم در ایران است.

ماهیت رقابت پارلمانی در دوره پهلوی اول و دوم و پیامد آن در پایداری و کارکرد احزاب سیاسی Keywords:

رقابت پارلمانی , احزاب سیاسی , نظامهای حزبی , نیروهای سیاسی و اجتماعی , حکومت استبدادی