صنعت طیور یکی از صنایع بسیار کارآمد در تولید پروتئین حیوانی در دنیا محسوب می شود. در بین پرندگان مختلف،
شترمرغ چندین سال است که در ایران پرورش داده می شود، اما هنوز اطلاعات محدودی در مورد این گونه در دسترس می باشد. در واقع
شترمرغ پرنده ای بسیار خاص با نیازهای غذایی و محیطی ویژه است.
شترمرغ سالانه حدود ۴۰ تا ۵۰ تخم می گذارد. محصولات
شترمرغ از نظر تخم،
گوشت و پوست نه تنها در ایران بلکه در خارج از کشور نیز به عنوان محصولاتی لوکس محسوب می شوند. اگرچه تخم
شترمرغ ارزش غذایی قابل توجهی دارد، اما عمدتا برای جوجه کشی استفاده می شود. در حال حاضر،
گوشت شترمرغ به عنوان یک
گوشت قرمز سالم، به بازار عرضه می شود، زیرا در مقایسه با
گوشت های قرمزی همچون
گوشت گاو، دارای محتوای اسیدهای چرب غیراشباع باال، محتوای اسیدهای چرب اشباع پایین و سطح
کلسترول پایین و سرشار از مواد معدنی است، در حالیکه طعمی مشابه
گوشت گاو بدون چربی دارد.
گوشت شترمرغ حاوی سدیم کمتر و آهن باالتری نسبت به سایر انواع
گوشت ها است که باعث می شود افراد مبتل به فشارخون و کم خونی، آن را بهتر ترجیح دهند. در مجموع،
گوشت شترمرغ به عنوان یک
گوشت قرمز ایده آل با درصد پروتئین باال برای افرادی که به دنبال سبک زندگی سالمتر هستند، در نظر گرفته می شود. تولید پوست
شترمرغ در کشور ما اهمیت چندانی ندارد، اما تقاضای ویژه ای برای چرم مرغوب
شترمرغ در سطح جهانی وجود دارد. از آن جایی که نرخ پایین تولید و نیز مرگ و میر جنین مشکل بزرگی در صنعت
شترمرغ است، بایستی محیط جوجه کشی بررسی ویژه ای شود. علاوه براین، بسیاری از محصولات مختلف شترمرغ، مانند چرم و پر، توسط مردم استفاده می شود. اختلاف نظر آشکاری بین محققان در مورد سن بهینه کشتار وجود دارد که این نیز می تواند زمینه ای برای بررسی بیشتر موضوع باشد. به طور کلی، هدف از این مقاله، بررسی کیفیت و
ارزش غذایی گوشت شترمرغ می باشد.