قصاص یکی از احکام مسلم در شریعت است که امروزه با شعار حقوق بشر مورد هجمه های فراوان قرار گرفته است. از طرفی بازدارندگی قصاص از گسترش
جنایت در جامعه امری مسلم است که شارع آن را به هدف احقاق حقوق افراد و همچنین حفظ و صیانت حداکثری حیات آنها در جامعه جعل نموده است. امروزه با گسترش علم پزشکی می توان بسیاری از آسیب ها را با
درمان هایی همچون پیوند اعضاء، جراحی های پلاستیک، کاشت مو، دندان و مانند اینها تا حد زیادی مرتفع ساخت، و در راستای هرچه بیشتر حیات افراد جامعه، با محدودیت در اجراء قصاص و احقاق حقوق بزه دیده گام نهاد؛ مثال می توان به جای قصاص هر دو چشم جانی، یک چشم وی را قصاص و به بزه دیده پیوند زد و دیه چشم دیگر را به عالوه ارش از او اخذ نمود. آنچه این مقاله با رویکرد متعادل بین نصوص و مقاصد شارع و واکاوی دقیق تر ادله ی قصاص به روش تحلیلی-تطبیقی دنبال می کند، محدودسازی اجرای قصاص عضو، با به کارگیری دانش پزشکی در احیاء هر چه بیشتر اعضاء است.