سبک زیستی زنان و نابرابری های شهری در تبریز: ادراک بدن زنانه در فضاهای عمومی

در شهر تبریز، ترکیب فرهنگ سنتی و مدرن موجب شکل گیری نابرابری های شهری در تجربه زنان از فضاهای عمومی شده است. ادراک بدن زنانه در این فضاها تحت تاثیر هنجارهای اجتماعی، طراحی شهری و احساس ناامنی قرار دارد که می تواند حضور و سبک زیستی زنان را محدود سازد. بر این اساس این مطالعه با موضوع "سبک زیستی زنان و نابرابریهای شهری در تبریز: ادراک بدن زنانه در فضاهای عمومی" انجام گرفت. این تحقیق با بهره گیری از روش کیفی و تحلیل مضمون با مشارکت ۹۲ خانم تبریزی مورد تحلیل قرار گرفت. نمونه گیری به صورت هدفمند آغاز و تا مرحله اشباع نظری ادامه یافت. داده ها از طریق مصاحبه گردآوری شده و با استفاده از روش استراس و کوربین تحلیل شدند. تحلیل مصاحبه ها نشان داد که مقوله هسته ای «بدن زنانه؛ زمینه ساز هراس های زنانه» بر تجربه زنان در فضاهای عمومی سایه افکنده است. این مقوله شامل سه زیرمقوله بود: «احساس ترس در وسایل نقلیه»، «احساس ناامنی در مکان های عمومی» و «آبرو گروگان حیات اجتماعی» که هرکدام به طور خاص به نگرانی ها و چالش های زنان در تعامل با فضاهای شهری اشاره دارد. این مطالعه ضرورت بازاندیشی در سیاست های شهری با هدف کاهش نابرابری های جنسیتی و افزایش امنیت زنان را برجسته می سازد. بازطراحی فضاهای عمومی شهر تبریز با در نظر گرفتن نیازها و تجارب زنان، می تواند گامی موثر در کاهش نابرابری های جنسیتی و ارتقای امنیت و رفاه آنان باشد. چنین تغییراتی نه تنها مشارکت اجتماعی زنان را افزایش می دهد، بلکه زمینه ساز تحقق شهری عادلانه تر و امن تر برای تمامی شهروندان خواهد شد.

سبک زیستی زنان و نابرابری های شهری در تبریز: ادراک بدن زنانه در فضاهای عمومی Keywords:

سبک زیستی , هراس های زنانه , نابرابری های شهری , فضای عمومی , طراحی شهری