پیشرفت های اخیر در حوزه
هوش مصنوعی (AI) تاثیرات عمیقی بر نظام های آموزشی داشته و به ویژه در زمینه ارائه بازخورد به دانش آموزان، تحولاتی چشمگیر را به همراه داشته است. این مقاله ابتدا مروری بر مفاهیم پایه هوش مصنوعی، تاریخچه تحول آن در حوزه آموزش و نقش آن در فرآیندهای یادگیری و تدریس ارائه می دهد. سپس به بررسی تغییرات در شیوه های بازخورد به دانش آموزان پرداخته می شود؛ از روش های سنتی که مبتنی بر ارزیابی های تکمیلی و کتبی بودند تا استفاده از سیستم های هوشمند که با بهره گیری از یادگیری ماشینی، تحلیل داده های آموزشی و ارائه بازخوردهای شخصی سازی شده، روند یادگیری را بهبود می بخشند. در این مقاله به تحلیل پژوهش های انجام شده در ایران توسط پژوهشگران برجسته مانند دکتر حسینی (۱۳۹۹) و دکتر رضایی (۱۳۹۸) پرداخته می شود و یافته های آن ها در قالب نمونه های عملی و تجربیات واقعی دانش آموزان مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد که بهره گیری از
هوش مصنوعی در ارائه بازخورد، موجب افزایش انگیزه، بهبود فرآیند یادگیری و تسریع در شناسایی نقاط ضعف و قوت دانش آموزان می شود. علاوه بر این، چالش هایی مانند نگرانی های اخلاقی، مسائل حریم خصوصی و نیاز به زیرساخت های فنی نیز مورد بررسی قرار گرفته و راهکارهایی جهت رفع آن ها پیشنهاد شده است. در پایان، توصیه هایی برای معلمان، مدیران مدارس و پژوهشگران ارائه می شود تا بتوانند با بهره گیری از فناوری های نوین، نظام آموزشی را متحول و بازخوردهای آموزشی را بهبود بخشند.