امروزه شهرها به دلیل وسعت و سرعت زیاد در تغییرات بیش از هر زمان دیگری به
هویت ، عناصر
هویت بخش و المانهای
نشانه ای نیازمندند. خواه این
نشانه ها، میراث گذشته باشد و خواه متعلق به امروز. درهرصورت این
نشانه ها می توانند به تقویت حس مکان - که فقدان آن در شهرهای امروزی به وضوح مشاهده می شود - در محیط های شهری کمک زیادی کنند.
نشانه های شهری می توانند در تصویر ذهنی شهروندان رسوخ کرده و با خاطرهها و یادهای جمعی عجین شوند، به مرور باگذشت چند نسل به عناصری
هویت مند و سپس
هویت بخش در سطح محله ، شهر و حتی فراتر از شهر تبدیل شوند. هدف از این پژوهش شناسایی عوامل
هویت ساز و نمود عینی آن در شهر رشت است . پژوهش از نوع کاربردی و با روش توصیفی - تحلیلی به مرور مفاهیم و نظریات مرتبط می پردازد که در این راستا مطالعات میدانی و کتابخانه ای مثمرثمر خواهد بود. نتایج ما را به مفهوم
نشانه ، ارتباط و نقش آن در شهر می رساند. در این پژوهش ، معانی
نشانه و نمادها، معنا و مفهوم واژه
هویت و سیر تحول آن در تاریخ مورد بررسی قرار می گیرد و در بستر پژوهش در شهر رشت مورد کنکاش قرار می گیرد. نتایج حاکی از آن است که راهکارهای تحقق پذیری
هویت در سه مقیاس کلان، میانه و خرد، در حوزههای کالبدی ، عملکردی و اجتماعی - فرهنگی می باشد که با درنظرگرفتن آن در طرحهای معماری ، می توان موجب تحقق پذیری
هویت در معماری معاصر شهر رشت گردید.