تمرینات
پلیومتریک به عنوان یکی از روش های تخصصی و موثر در بهبود
عملکرد ورزشی شناخته می شود. این روش تمرینی با استفاده از
چرخه کشش-انقباض (SSC) بر تولید حرکات انفجاری و افزایش قدرت، سرعت، و
چابکی تمرکز دارد. تحقیقات نشان می دهند که تمرینات
پلیومتریک می توانند جنبه های مختلف
عملکرد ورزشی از جمله پرش عمودی، سرعت دویدن، توانایی تغییر جهت و مهارت های تکنیکی را در ورزشکاران رشته های مختلف بهبود بخشند. این تاثیرات به واسطه مکانیسم هایی همچون ذخیره انرژی الستیک در عضالت، افزایش کارایی عصبی-عضالنی، و بهبود حس عمقی حاصل می شوند. با این حال، طراحی بهینه تمرینات پلیومتریک، شامل حجم، شدت، و فراوانی، بر اساس تجربه ورزشی، نیازهای فردی، و ویژگی های رشته ورزشی ضروری است. علی رغم مزایای گسترده، توجه به ایمنی، تکنیک صحیح، و پیشرفت تدریجی در این تمرینات برای جلوگیری از آسیب دیدگی ضروری است. این مقاله با بررسی شواهد موجود، به اهمیت تمرینات
پلیومتریک در برنامه های تمرینی ورزشکاران پرداخته و بر نیاز به تحقیقات بیشتر در زمینه پروتکل های تمرینی و تاثیرات بلندمدت آن تاکید می کند.