نقش تغییرات کالبدی و تحوالت ساختار جمعیتی در ادراک محیطی ساکنان مناطق پر ازدحام شهری abstract
محور اصلی ادبیات معاصر مدنظر قراردادن بحث پایداری در طراحی ساختمانها و نواحی مسکونی بوده است. این مقاله تالش کرده با بهره گیری از روش تحلیل و برداشت داده های میدانی به شناخت ادراک ساکنان مناطق پرازدحام شهری نائل گردد. این مقاله با بررسی ساختار کالبدی و وضع اجتماعی شهرک اکباتان، به درکی نسبی از عوامل موثر بر ادراکات ساکنین نسبت به محیط سکونتیشان نائل آمده و به بررسی ارتباط میان ابعاد محیطی - اجتماعی ساختار کالبدی، و نیز ریخت شناسی شهری و نقش آن انسجام اجتماعی محیط «در» ذهنیت آنها از
کیفیت محیطی خود «، و »های سکونتی افراد پرداخته است. مقاله پیش رو با پژوهش پرسشنامهای (۲۰۰ پرسشنامه) به کسب آراء ساکنان محدوده پرداخته و از روش تحلیل عاملی بهره برده است. پیش از رسیدن به این مرحله، ماتریس همبستگی داخلی از میان این معیارها مورد آزمون قرار گرفته و تصمیم بر آن شد معیارهایی که همبستگی کمتری با سایر معیارها داشتند، از جریان ادامه تحلیل حذف شوند. معیارهای باقی مانده در تحلیل، توسط روش چرخش واریمکس مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل نشان داد تغییرات صورتگرفته در شهرک، نظیر هایپرمی و مترو، ضمن واردکردن خیل عظیم افراد غیرمحلی به دل مجموعه، ناامنی و عدم ایمنی را برای ساکنان به همراه داشته؛ ضمن آنکه ازدحامی که به تبع ورود بیگانگان به این مجموعه پدید آمده، خارج از ظرفیت محدوده بوده و ترافیک بسیاری را در مسیرهای اصلی شهرک موجب گردیده است. از دید بومیان منطقه، مجموع این وقایع، کیفیت محیط را تا حد زیادی کاهش داده و رضایت آنها از فضا را تنزل داده است.