Survey of different responses of non-pregnant fat-tailed ewes to the intravenous glucose tolerance test during the feed restriction period abstract
به منظور بررسی پاسخ متابولیسمی به تزریق داخل رگی گلوکز به همراه
محدودیت خوراکی در میش های دنبهدار غیر آبستن، تعداد ۱۰ راس میش غیرآبستن دنبهدار نژاد آمیخته لری بختیاری و ترکی قشقایی با میانگین سنی ۳ تا ۴ سال و وزن ۶/۳± ۲/۴۹ کیلوگرم (میانگین ± خطای استاندارد) که دارای شرایط جسمی مطلوب و عاری از هرگونه بیماری بودند انتخاب شده و به صورت تصادفی به یکی از دو گروه آزمایشی شاهد (۵(Control; n= و
محدودیت خوراکی (۵(Restriction; n= اختصاص یافتند. جیره پایه بر مبنای توصیه های خوراکی NRC (۲۰۰۷) برای نشخوارکنندگان کوچک تنظیم شد که متشکل از یونجه، جو و کاه بود. میشهای گروه شاهد در طول کل دوره آزمایش به خوراک دسترسی آزاد داشتند، در حالی که گروه محدودیت پس از یک هفته دسترسی آزاد (۱۰۰ درصدی) به خوراک (هفته اول)، به مدت سه هفته (هفتههای دوم، سوم، و چهارم) به ترتیب محدودیت ۵۰، ۶۵ و ۸۰ درصد از جیره توصیه شده بر مبنای ماده خشک را تجربه نموده و در هفته آخر (هفته پنجم) مجددا به خوراک دسترسی آزاد (۱۰۰ درصدی) داشتند. تزریق داخل وریدی گلوکز ( ml/kg BW۱) در هفته سوم آزمایش انجام شد. خونگیری از سیاهرگ وداجی در زمانهای ۱۰ و ۵ دقیقه قبل و ۲، ۵، ۱۰، ۱۵، ۲۰، ۲۵، ۳۰، ۴۵، ۶۰، ۷۵، ۹۰، ۱۰۵، ۱۲۰ و ۱۸۰دقیقه بعد از تزریق انجام شد. نتایج بهدست آمده با استفاده از رویه Mixed مورد ارزیابی آماری قرار گرفتند. در این رویه دامها به عنوان عامل تکرار شونده و تیمارهای آزمایشی (Control; Restriction) و هفتههای آزمایش (هفته ۱ تا ۵) به عنوان اثرات ثابت و نژاد دامها بهعنوان اثرات تصادفی در نظر گرفته شدند. سطح زیر منحنی به دستآمده برای فراسنجهها بر اساس رویه GLM نرم افزار آماری SAS مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تزریق گلوکز سبب افزایش ناگهانی گلوکز در هر دو گروه شده (P<۰.۰۰۱) و افزایش غلظت
انسولین در هر دو گروه با تاخیر چند دقیقهای شروع شد ولی این افزایش در گروه محدودیت کمتر بود(P<۰.۰۵). تزریق گلوکز بر غلظت
اسیدهای چرب آزاد و
بتاهیدروکسیبوتیرات در هر دو گروه اثر نداشت ولی در گروه کنترل با افزایش غلظت گلوکز خون کاهش غلظت
اسیدهای چرب آزاد مشاهده شد. نتایج نشان داد گوسفندان دنبهدار در شرایط کاهش دسترسی به خوراک قادر خواهند بود از طریق هورمونهای دخیل در متابولیسم انرژی نظیر
انسولین هموستازی لازم برای حفظ انرژی و گلوکز بدن را انجام دهند.
