بررسی جلوه های مرگ در اشعار فاضل نظری

مکتب رئالیسم یکی از بنیادی ترین مکاتب هنری است که در اواسط قرن نوزدهم در فرانسه ظهور کرد. رئالیسم به اصالت واقعیت و جهان خارج از ذهن اعتقاد دارد و به بازنمایی واقعیت تجربه شده انسان ها در زمان و مکان معین می پردازد. از آنجایی که رئالیسم بیان صریح و کامل فردیت هاست و اثر رئالیستی حاصل دریافت شاعر از روابط پویای میان انسان ها و جامعه اطرافش است، بررسی آثار رئالیستی شاعران می تواند نگاه آنان را از منظر فردی و اجتماعی نشان دهد، از این رو فاضل نظری یکی از شاعران معاصر فارسی است که این پژوهش به شیوه توصیفی - تحلیلی به بازیابی مرگ اندیشی به عنوان یکی از مولفه های رئالیسم در اشعار این شاعر پرداخته است. اندیشه مرگ در آدمی از ابتدای خلقت وجود داشته است. ادبیات هر ملت زمینه ای مناسب برای بازتاباندن و شناسایی اندیشه های آن قوم درباره مرگ خواهد بود، از آنجا که مرگ اندیشی در کار هنری اصیل آشکار می شود این مقاله اشعار فاضل نظری، از شاعران صاحب نام معاصر را با این موضوع بررسی می کند یافته ها نشان می دهد مرگ از پربسامدترین مولفه های رئالیسم در سروده های آقای نظری است.

بررسی جلوه های مرگ در اشعار فاضل نظری Keywords:

مرگ اندیشی , مکتب رئالیسم , فاضل نظری