نقش مربیان تربیتی در پرورش هوش هیجانی دانش آموزان: راهکارها و چالش ها

هوش هیجانی یکی از مهم ترین عوامل موفقیت در زندگی تحصیلی، اجتماعی و شخصی دانش آموزان محسوب می شود. این مهارت شامل توانایی شناخت، مدیریت و ابراز احساسات خود و درک احساسات دیگران است. مربیان تربیتی به عنوان راهنمایان دانش آموزان نقش اساسی در پرورش و تقویت هوش هیجانی آن ها ایفا می کنند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر مربیان تربیتی در رشد هوش هیجانی دانش آموزان و ارائه راهکارهای عملی برای تقویت این مهارت است.در این مقاله، ابتدا مفهوم هوش هیجانی و مولفه های اصلی آن شامل خودآگاهی، خودمدیریتی، انگیزش، همدلی و مهارت های اجتماعی معرفی می شود. سپس، اهمیت این مهارت در موفقیت تحصیلی، افزایش تاب آوری، بهبود روابط اجتماعی و کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان بررسی می شود. در ادامه، روش هایی که مربیان تربیتی می توانند برای ارتقای هوش هیجانی در دانش آموزان به کار گیرند، ارائه می شود. از جمله این روش ها می توان به داستان گویی، بازی های آموزشی، نمایش، هنر و موسیقی، کارگاه های گروهی، جلسات مشاوره و تعامل با والدین اشاره کرد.نتایج تحقیق نشان می دهد که برنامه های منظم و هدفمند در زمینه هوش هیجانی، نه تنها باعث بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان می شود، بلکه سلامت روانی، اعتمادبه نفس و تعاملات اجتماعی آن ها را نیز تقویت می کند. بر این اساس، پیشنهاد می شود که مدارس با تدوین برنامه های آموزشی مناسب و همکاری مستمر میان مربیان، معلمان و والدین، زمینه لازم برای رشد هوش هیجانی دانش آموزان را فراهم کنند. توجه به این موضوع می تواند منجر به ایجاد محیط های آموزشی سالم تر و تربیت نسل هایی آگاه، مسئولیت پذیر و موفق شود.

نقش مربیان تربیتی در پرورش هوش هیجانی دانش آموزان: راهکارها و چالش ها Keywords:

هوش هیجانی , مربیان تربیتی , دانش آموزان , خودآگاهی , همدلی