تاثیر برهمکنش آب شور و میدان مغناطیسی بر برخی پارامترهای رشدی و بیوشیمیایی گیاه دارویی مریمگلی ترکه ای (Salvia virgata Jacq)

به منظور بررسی تاثیر برهمکنش آب شور و میدان مغناطیسی بر برخی صفات رشدی و بیوشیمیایی مریمگلی ترکه ای، تحقیقی گلدانی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال ۱۴۰۰ طراحی و اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل پنج سطح آب مغناطیسی (آب غیرمغناطیسی، ۶/۰ تسال نیم ساعت گذر، ۶/۰ تسال یکبارگذر، ۳/۰ تسال نیم ساعت گذر و ۳/۰ تسال یکبارگذر از میدان) و چهار سطح شوری (۰، ۳۰، ۶۰ و ۹۰ میلی مولار کلرید سدیم) بودند. نتایج نشان داد اثر متقابل آب مغناطیسی با تیمارهای مختلف شوری بر صفات عرض برگ، طول ریشه، حجم ریشه، شاخص سبزینگی، فنل کل، فعالیت آنتی اکسیدانی، محتوای مالون دی آلدئید و هیدروژن پراکسید معنی دار شد. همچنین اثرات ساده آب مغناطیسی بر طول برگ معنی دار بود. بر اساس نتایج، با افزایش شوری محتوای مالون دی آلدئید و هیدروژن پراکسید افزایش یافت و میزان شاخص سبزینگی، فنل کل، فعالیت آنتی اکسیدانی و صفات رشدی ذکر شده کاهش یافت. تیمار آب مغناطیسی خصوصا در شدت میدان ۶/۰ تسال توانست سبب افزایش پارامترهای رشدی، فنل کل و فعالیت آنتی اکسیدانی شود. همچنین کاربرد آب مغناطیسی اثرات مخرب شوری را در شاخص سبزینگی، محتوای مالون دی آلدئید و هیدروژن پراکسید به طور معنی داری کاهش داد. نتایج حاصل شده از این پژوهش نشان داد در سطوح باالی شوری شدت میدان ۶/۰ تسال نیم ساعت گذر در بهبود شاخص های رشدی در مریمگلی ترکه ای بهتر عمل نمود.

تاثیر برهمکنش آب شور و میدان مغناطیسی بر برخی پارامترهای رشدی و بیوشیمیایی گیاه دارویی مریمگلی ترکه ای (Salvia virgata Jacq) Keywords:

آب مغناطیسی , شاخص سبزینگی , فنل کل , فعالیت آنتی اکسیدانی , محتوای مالون دی الدئید