نگرشی بر وضعیت گردشگری موجود در روستا (نمونه موردی : روستای هرچگان در چهار محال و بختیاری) abstract
هرچگان، روستایی از توابع شهرستان شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری است که مردم آن به زبان ترکی قشقایی صحبت می کنند. این
روستا به دلیل قدمت و سابقه تاریخی که دارد جهت ثبت کشوری میراث فرهنگی و تاریخی آن اقدام گردیده است از جمله آثار تاریخی آن می توان به محوطه بافت قدیمی و باستانی آن در منطقه قزلجه که بنای اولیه
روستا در آن قرار داشته و کاوش های باستان شناسی در آن در حال انجام است اشاره نمود. شایان ذکر است زنان این خطه فرش بافان متبحری بوده و هنر دستشان استثنایی است. این
روستا در ۱۸ کیلومتری شمال غرب شهرکرد و ۶ کیلومتری راه نافچ به بن واقع است و در همسایگی آن شهرهای بن، وردنجان، نافچ و روستاهای تومانک، کاکلک، مرغملک و بارده می باشد. کاوش های باستان شناسی در آن در حال انجام است اشاره نمود همچنین مسجد جامع هرچگان که قدمت آن به سال ۱۲۶۶ هجری قمری بر می گردد؛ و قنات تاج آباد هرچگان که قدیمیترین قنات استان چهارمحال است و متعلق به دوران صفویه می باشد.
گردشگری روستایی جزئی از
گردشگری است که می تواند نقش بزرگی در
توسعه و پایداری نواحی روستایی ایفا نماید. بنابراین ضروری می نماید با شناسایی و بررسی حساب شده توانایی ها و پتانسیل های
گردشگری در نواحی مورد مطالعه و ارائه راهکارهایی مناسب جهت
توسعه گردشگری در مناطق روستایی منطقه مورد مطالعه به رشد و ارتقاء اقتصادی این جوامع برداشته شود عدم شناخت همه گامی موثر در راه
توسعه روستایی و کم جانبه مناطق روستایی کشور و عدم توجه کافی به مسائل زیست محیطی اقتصادی و اجتماعی کاربرد نستنجیده نظریه ها و فناوری های وارداتی مناستب توستعه روستایی از جمله نظریه های نوسازی و مدرنیزاسیون دهه های ۱۹۷۰ تترش صدمات زیادی را به اکثر روستاهای کشور وارد کرده و موجب گسترش فقر و مهاجرت های روستایی کاهش درآمد خانوار روستایی و افول فعالیت های کشاورزی در کل باعث ناپایداری بسیاری از روستاهای کشور گردیده است.