استفاده از بیوفیلترها برای تصفیه خروجی مزارع پرورش میگو

در این تحقیق از دوکفه ای اسکالوپ و خیار دریایی از گونه هولوتوریا لکوسپیلوتا جهت تصفیه زیستی پساب مزارع پرورش میگو در خلیج گواتر صورت گرفت. استخرهای رسوب گیر، زیستی و هوادهی در حاشیه استخر اصلی جهت فیلتراسیون احداث شد، سپس صدفهای دوکفه ای و خیار دریایی از محیط طبیعی جمع آوری و در بستر استخرهای مذکور قرار داده شدند. غلظت پارامترهای کیفی در چهار ایستگاه شامل ایستگاه ۱ (نمونه دریا)، ایستگاه ۲ (آب ورودی)، ایستگاه ۳ (پساب خروجی) و ایستگاه ۴ (آب قبل از ورود به دریا) بررسی گردید. نتایج نشان داد غلظت پارامترها در پساب خروجی استخر اصلی (ایستگاه ۳) به طور معنی داری از دیگر ایستگاه ها بالاتر بود (P<۰.۰۵). نتایج آزمون همبستگی نشان داد که میزان فیلتراسیون با پارامترهای کیفی همبستگی منفی معنی داری دارد به طوری که با افزایش فیلتراسیون غلظت پارامترها کاهش می یابد. غلظت نیترات، فسفات، کدورت، EC، TDS و اکسیژن محلول در استخر اصلی به ترتیب ۷۶.۰، ۲۲.۱، ۳۷.۲۲، ۶۷.۳۳، ۲۱.۲۰ و ۴۳.۳ میلی گرم بر لیتر و بعد از فیلتراسیون برابر ۲۷.۰، ۶۳.۰، ۷۱.۱۷، ۷۷.۳۷، ۴۲.۱۷ و ۱۲ میلی گرم بر لیتر بود که نشان می دهد اختلاف بین پارامترها قبل و بعد از فیلتراسیون معنی دار است (P<۰.۰۵). همچنین میزان فیلتراسیون زیستی در بازه زمانی مختلف دارای اختلاف معنی داری می باشد (P<۰.۰۵) به طوری که بیشترین و کمترین نرخ فیلتراسیون به ترتیب در روز پنجم و روز اول مشاهده گردید. میزان ۲۰، ۴۷، ۲۶، ۲۲ و ۲.۲ درصد به ترتیب از غلظت نیترات، فسفات، کدورت، مواد جامد محلول و هدایت الکتریکی در فرآیند فیلتراسیون از پساب حذف گردید. بنابراین بر اساس نتایج مشخص شد که دوکفه ای اسکالوپ و خیار دریایی هولوتاریا دارای توانایی باالیی در فیلتراسیون زیستی پساب مزرعه پرورش میگو می باشد و می تواند به عنوان شاخص مناسبی برای فیلتراسیون مزارع پرورشی استفاده گردد.

استفاده از بیوفیلترها برای تصفیه خروجی مزارع پرورش میگو Keywords:

تصفیه زیستی , مزارع پرورش میگو , دوکفه ای , خیار دریایی , خلیج گواتر