بررسی بیان ژن پروالکتین در هیپوفیز و تغییرات ویژگی های اسپرم در دوره بلوغ خروس

تولید مثل پرندگان اهلی تحت تاثیر سازه های متعددی نظیر نور، دما، تغذیه، سن و ژنتیک می باشد. از عوامل موثر درون بدنی کنترل کننده تولید مثل پرنده نر می توان به هورمون های محور هیپوتالاموس، هیپوفیز، گناد و دیگر هورمون های وابسته به تولید مثل نظیر پروالکتین اشاره نمود. در پژوهش حاضر بیان ژن پروالکتین در دوره بلوغ خروس های بومی مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور پژوهش حاضر با ۴ (تیمار زمان نمونه برداری: ۵، ۶، ۷ و ۸ ماهگی) و ۶ تکرار (خروس) انجام شد. در مدت انجام آزمایش خروس ها با جیره ی مخصوص پرورش خروس های مولد تغذیه و تحت تاثیر برنامه ی نوری یکسان قرار گرفتند. در هر نوبت نمونه برداری، پرنده ها کشتار شده و نمونه منی از وازدفران جمع آوری و ارزیابی شد. برای بررسی بیان نسبی ژن پروالکتین در هیپوفیز نیز جمجمه خروس ها بریده شده و نمونه ها برای استخراج RNA ژن پروالکتین به تانک ذخیره نیتروژن منتقل شدند. سپس برای بررسی بیان نسبی این ژن آغازگر اختصاصی آن بر اساس توالی نوکلئوتیدی و با استفاده از نرم افزار Primer۳ طراحی و در نهایت بیان نسبی ژن پروالکتین به وسیله دستگاه Real-time PCR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیان نسبی ژن پروالکتین در هیپوفیز در سن ۶ ماهگی نسبت به ۵ ماهگی تغییر معنی داری نداشت ولی بیان نسبی این ژن در ۷ ماهگی نسبت به ۵ ماهگی افزایش معنی داری داشت (P=۰.۰۴۴). بیان نسبی این ژن نیز در ۸ ماهگی نسبت به ۷ ماهگی به طور معنی داری کاهش یافت (P=۰.۰۴). نتایج ارزیابی نمونه منی همچنین نشان داد که بیشترین حجم منی و غلظت اسپرم خروس ها در ۸ ماهگی و کمترین میزان این فراسنجه ها در ۵ ماهگی مشاهده شد. به طور کلی می توان چنین بیان کرد که در دوره بلوغ جنسی خروس هم زمان با کاهش بیان نسبی ژن پروالکتین در سن ۸ ماهگی، حجم منی و غلظت اسپرم افزایش یافت.

بررسی بیان ژن پروالکتین در هیپوفیز و تغییرات ویژگی های اسپرم در دوره بلوغ خروس Keywords:

بلوغ , پروالکتین , خروس , ژن