توسعه کالبدی شهرها و ضرورت مکان گزینی بهینه ایستگاه آتش نشانی

شهر و فضاهای شهری را می توان نتیجه کنش متقابل سه عامل انسان، محیط و فرهنگ در چارچوب زمان و مکان تعریف کرد. نقش و تاثیر هر یک از این دسته عامل در ایجاد فضاهای شهری در تمام مناطق و در همه زمانها به یک شکل و یکسان نبوده، بلکه از یک منطقه به منطقه ای دیگر و از یک دوره به دوره زمانی بعدی، به سبب صورتبندی اجتماعی و اقتصادی خاص هر دوران، و زمینه های گوناگون محیطی، متفاوت بوده است. از میان کاربریها و خدمات موجود در شهر، توزیع و مکانیابی بهینه ایستگاه های آتش نشانی به دلیل اهمیت و توجه روزافزون به امر ایمنی در شهرها و ارایه تمهیداتی در زمینه پیشگیری و مقابله با آتش سوزی و حادثه از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. با توجه به رشد روزافزون شهرها، افزایش جمعیت و متراکم شدن بافت شهری، لازم است که کاربری های شهری اضطراری از قبیل آتش نشانی به طور بهینه تعیین موقعیت شوند تا به خوبی و به سرعت بتوانند پاسخگوی تقاضاها باشند. این مسئله ازآن جهت حائز اهمیت است که این تسهیلات، برای خدمات رسانی امدادی ایجاد می شوند پس باید به خوبی بتوانند تمام ناحیه تقاضا را پوشش دهند. نتایج نشان می دهد کاربری های امدادی با توجه به فعالیت هایی که بر عهده دارند نسبت به سایر خدمات شهری از اهمیت ویژه ای بر خوردار می باشند. تحلیل مکانی ایستگاه های آتش نشانی از نظر ایمنی، دسترسی، ساختار فضایی و کالبدی می تواند در جهت کاهش آسیب پذیری شهر تا حد زیادی موثر باشد.

توسعه کالبدی شهرها و ضرورت مکان گزینی بهینه ایستگاه آتش نشانی Keywords:

ایمنی , دسترسی , کاهش آسیب